۱۹۹٬۶۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== نکات توضیحی ماده 55 قانون مدنی == | == نکات توضیحی ماده 55 قانون مدنی == | ||
تعریف وقف در '''ماده ۵۵ قانون مدنی''' به خوبی نشان میدهد که در ذهن نویسندگان [[قانون مدنی]] موضوع عقد وقف باید قابلیت حبس ابدی داشته باشد و این شرط حاصل نخواهد شد مگر آنکه امکان بقا در فرض انتفاع وجود داشته باشد. همین مبنا موجب شده است تا برای حبس از عبارت «عین مال» استفاده کنند. در واقع پیشزمینه فکری این تعریف بر این اندیشه استوار است که حبسی که منافع آن تسبیل شود، صرفاً در اعیان اموال میسر است؛ با این تلقی که چون تمرکز بر روی [[عین]] مال واقع شده است. بنابراین هر آنچه موجب نفی یا تغییر در عین مال شود، به دلیل خدشه به وقف، مردود است. برای مثال در [[ماده ۳۴۹ قانون مدنی]] بیع مال وقف را جز در موارد محدودی جایز نمیداند.<ref>سید محمد حسن ملائکه پور شوشتری، (1400)، [https://jlq.ut.ac.ir/article_83677.html امکان وقف مالیت در پرتو تحلیلی نو از عقد وقف]، فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی دانشگاه تهران، دوره 51، شماره 3</ref> به عبارت دیگر [[وقف منفعت]] و [[وقف دین|دین]] صحیح نیست؛ زیرا مصرف منافع، با بقای آنها، سازگاری ندارد و [[حق دینی|دین]] نیز هنوز وجود خارجی نیافته تا بتواند مورد حبس و انتفاع قرار گیرد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله پژوهش های حقوقی شماره 10 پاییز و زمستان 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1366024|صفحه=|نام۱=موسسه مطالعات|پژوهش های حقوقی شهر دانش|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> و با توجه به اینکه انتزاع از منافع، با بقای آنها در [[تعارض]] است؛ لذا وقف منفعت صحیح نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله پژوهش های حقوقی شماره 10 پاییز و زمستان 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1366092|صفحه=|نام۱=موسسه مطالعات|پژوهش های حقوقی شهر دانش|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | تعریف وقف در '''ماده ۵۵ قانون مدنی''' به خوبی نشان میدهد که در ذهن نویسندگان [[قانون مدنی]] موضوع عقد وقف باید قابلیت حبس ابدی داشته باشد و این شرط حاصل نخواهد شد مگر آنکه امکان بقا در فرض انتفاع وجود داشته باشد. همین مبنا موجب شده است تا برای حبس از عبارت «عین مال» استفاده کنند. در واقع پیشزمینه فکری این تعریف بر این اندیشه استوار است که حبسی که منافع آن تسبیل شود، صرفاً در اعیان اموال میسر است؛ با این تلقی که چون تمرکز بر روی [[عین]] مال واقع شده است. بنابراین هر آنچه موجب نفی یا تغییر در عین مال شود، به دلیل خدشه به وقف، مردود است. برای مثال در [[ماده ۳۴۹ قانون مدنی]] بیع مال وقف را جز در موارد محدودی جایز نمیداند.<ref>سید محمد حسن ملائکه پور شوشتری، (1400)، [https://jlq.ut.ac.ir/article_83677.html امکان وقف مالیت در پرتو تحلیلی نو از عقد وقف]، فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی دانشگاه تهران، دوره 51، شماره 3</ref> به عبارت دیگر [[وقف منفعت]] و [[وقف دین|دین]] صحیح نیست؛ زیرا مصرف منافع، با بقای آنها، سازگاری ندارد و [[حق دینی|دین]] نیز هنوز وجود خارجی نیافته تا بتواند مورد حبس و انتفاع قرار گیرد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله پژوهش های حقوقی شماره 10 پاییز و زمستان 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1366024|صفحه=|نام۱=موسسه مطالعات|پژوهش های حقوقی شهر دانش|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> و با توجه به اینکه انتزاع از منافع، با بقای آنها در [[تعارض]] است؛ لذا وقف منفعت صحیح نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله پژوهش های حقوقی شماره 10 پاییز و زمستان 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1366092|صفحه=|نام۱=موسسه مطالعات|پژوهش های حقوقی شهر دانش|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== | == مطالعات فقهی == | ||
=== | === مستندات فقهی === | ||
فقهای متقدم وقف را مبتنی بر حدیث نبوی (ص) «حبس الاصل و سبل الثمره»تعریف کردهاند. این روایت با عبارات دیگری نیز نقل شده است که وجه اشتراک همه آنها استفاده از کلمه اصل است. مثلاً در جایی دیگر در تعریف وقف آمده است: «تحبیس الاصل و اطلاق المنفعه» . اما فقهای معاصر برخی بر روال متقدمان باقیمانده از واژه اصل استفاده کرده و بعضی دیگر بهجای "اصل" واژه "عین" را بهکار بردهاند. برای نمونه مینویسند: «و هو تحبیس الاصل و تسبیل الثمره».<ref name=":0">سید محمد حسن ملائکه پور شوشتری، (1400)، [https://jlq.ut.ac.ir/article_83677.html امکان وقف مالیت در پرتو تحلیلی نو از عقد وقف]، فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی دانشگاه تهران، دوره 51، شماره 3</ref> همچنین به دلالت [[اجماع]]، [[وقف مشاع|وقف مشاعات]] صحیح است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کاربردی وقف و اراضی موقوفه|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2679964|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=بشیری|نام۲=مریم|نام خانوادگی۲=پوررحیم|نام۳=جمشید|نام خانوادگی۳=زمانی|نام۴=بهزاد|نام خانوادگی۴=رجایی|نام۵=سعید|نام خانوادگی۵=باقری|چاپ=1}}</ref> | فقهای متقدم وقف را مبتنی بر حدیث نبوی (ص) «حبس الاصل و سبل الثمره»تعریف کردهاند. این روایت با عبارات دیگری نیز نقل شده است که وجه اشتراک همه آنها استفاده از کلمه اصل است. مثلاً در جایی دیگر در تعریف وقف آمده است: «تحبیس الاصل و اطلاق المنفعه» . اما فقهای معاصر برخی بر روال متقدمان باقیمانده از واژه اصل استفاده کرده و بعضی دیگر بهجای "اصل" واژه "عین" را بهکار بردهاند. برای نمونه مینویسند: «و هو تحبیس الاصل و تسبیل الثمره».<ref name=":0">سید محمد حسن ملائکه پور شوشتری، (1400)، [https://jlq.ut.ac.ir/article_83677.html امکان وقف مالیت در پرتو تحلیلی نو از عقد وقف]، فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی دانشگاه تهران، دوره 51، شماره 3</ref> همچنین به دلالت [[اجماع]]، [[وقف مشاع|وقف مشاعات]] صحیح است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کاربردی وقف و اراضی موقوفه|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2679964|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=بشیری|نام۲=مریم|نام خانوادگی۲=پوررحیم|نام۳=جمشید|نام خانوادگی۳=زمانی|نام۴=بهزاد|نام خانوادگی۴=رجایی|نام۵=سعید|نام خانوادگی۵=باقری|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 55 قانون مدنی == | == نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 55 قانون مدنی == |