ماده ۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری''':در مورد [[جرم مشهود|جرائم مشهود]] که رسیدگی به آنها از صلاحیت دادگاه محل خارج است، [[دادستان]] مکلف است تمام اقدامات لازم را برای جلوگیری از امحای آثار جرم و فرار و مخفی شدن متهم انجام دهد و هر تحقیقی را که برای کشف جرم لازم بداند، به عمل آورد و نتیجه اقدامات خود را فوری به مرجع قضائی صالح ارسال کند.

با توجه به [[ماده ۴۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۰۱]]، حکم این ماده منصرف از مواردی است که جرم مذکور در صلاحیت [[دادگاه کیفری یک]] است؛ بنابراین اگر جرم در صلاحیت دادگاه کیفری یک باشد و از صلاحیت [[دادگاه کیفری دو]] محل خارج باشد، [[دادسرا|دادسرای]] محل وقوع جرم صلاحیت انجام تحقیقات، صدور [[قرارنهایی]] و [[کیفرخواست]] را دارد و پس از این اقدامات، پرونده را به دادگاه کیفری یک مرکز استان، یا دادگاه کیفری یک نزدیک تربه خود ارسال می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277216|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>گفتنی است در جرایم مشهود، فوریت امر دخالت سریع [[ضابط دادگستری|ضابطان دادگستری]] را ایجاب می‌کند. اما ممکن است جرم مشهودی به دادستان گزارش شود که باید بدون انجام [[تحقیقات مقدماتی]] مستقیماً در دادگاه مطرح شود. در این موارد با وحدت ملاک از این ماده (عدم صلاحیت دادگاه محل-عدم امکان دخالت دادسرا در این فرض)، دادستان می‌تواند اقدامات لازم را برای جلوگیری از امحای آثار جرم و فرار و مخفی شدن متهم انجام دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277220|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>

[[ماده ۳۰۷ قانون آیین دادرسی کیفری]]

[[ماده ۳۰۸ قانون آیین دادرسی کیفری]]