۲۱٬۴۶۶
ویرایش
(متن اصلی) |
(ابرابزار) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
معسر : | معسر: معسر به فردی گفته میشود که یا دارایی او تکافوی پرداخت هزینه دادرسی را نکند و یا با وجود اینکه فرد مالکیت اموالی را دارد، اما به آنها دسترسی ندارد تا بتواند آنها را مورد استفاده قرار دهد ۱۴۴۳۸۶/ و در فقه معسر به معنای مفلس به کار رفتهاست و کسی که مفلس است در کلام برخی فقها محجور دانسته شدهاست. ۱۴۴۳۸۷ | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال | این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته ۷۰۰۰۹۴ اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۷۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیشبینی شده بود. ۷۰۰۰۹۳/۱۴۱۶۷۸/ | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
صرف محکوم له واقع شدن معسر موجب مطالبه هزینه دادرسی از او نخواهد شد و علاوه بر محکوم له واقع شدن معسر دسترسی او به محکوم له نیز باید ممکن شود تا از محل محکوم له هزینه دادرسی را پرداخت نماید . | صرف محکوم له واقع شدن معسر موجب مطالبه هزینه دادرسی از او نخواهد شد و علاوه بر محکوم له واقع شدن معسر دسترسی او به محکوم له نیز باید ممکن شود تا از محل محکوم له هزینه دادرسی را پرداخت نماید .۱۴۴۴۲۴/۱۴۱۶۷۹ممکن است مفهوم این ماده به گونه ای به نظر برسد که اگر مدعی عسار محکوم علیه واقع شود هزینه دادرسی از او دریافت نمیشود اما این مفهوم، منطقی نیست و در این حالت نیز چنانچه معسر از حالت اعسار خارج شود باید هزینه دادرسی را بپردازد زیرا حکم اعسار، حکمی موقت است. ۱۴۱۶۸۲/۱۰۰۷۶۷۱/ |