ماده ۴۵ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

در موارد فوق حق انتفاع را فقط درباره‌ی شخص یا اشخاصی می‌توان برقرار کرد که در حین ایجاد حق مزبور وجود داشته باشند ولی ممکن است حق انتفاع تبعاً برای کسانی هم که در حین عقد به وجود نیامده‌اند برقرار شود و مادامی که صاحبان حق انتفاع موجود هستند حق مزبور باقی و بعد از انقراض آن‌ها حق زایل می‌گردد.

به حق انتفاع فاقد مدت، حبس مطلق گویند.(81942) و به حبسی که فاقد مهلت معین باشد؛ حبس مطلق گویند.(105131)

ممکن است حق انتفاع، مرکب از عمری و رقبی باشد؛ به طور مثال، مالک، این حق را برای منتفع، تا زمان حیات وی، و برای وراث منتفع، به مدت ده سال پس از مرگ او، ایجاد نماید.(46454)

ایجاد حق انتفاع برای حمل، صحیح است؛ مشروط بر اینکه زنده متولد گردد.(3237) (22770)

اگر حق انتفاع، به اعتبار شخصیت منتفع، انشاء گردد؛ نسبت به وراث او نیز نافذ است.(22779)

حق انتفاع به نفع معدوم و به تبع موجود، به دو دسته صریح و ضمنی، قابل تقسیم است.(46466)

حق انتفاع به نفع معدوم و به تبع موجود، به صورت ضمنی، در موردی قابل تصور است که عمری، بنابر توافق طرفین، تا زمان حیات مالک معتبر بوده؛ و با فوت منتفع، وراث او می توانند تا وقتی که حابس زنده است؛ از منافع مال مزبور بهره مند گردند. (46466)

== مصادیق و نمونه ها ==

 

* اگر زید، حق انتفاع از ملک خود را، به عمرو، و پس از آن، به وراث منتفع واگذار نماید؛ چنین حبسی صحیح است.(3236)