ماده ۶۷ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

قبض، در لغت یعنی گرفتن. و در اصطلاح حقوقی، به تسلط و استیلای بر مال، قبض گویند. (۳۲۳۸)

هرگاه به‌طور طبیعی، یا حسب اوضاع و شرایط، قبض و اقباض ممکن نباشد؛ وقف باطل است. (۲۲۸۱۶)

عدم امکان قبض مال، ممکن است مربوط به طبیعت آن بوده؛ یا اینکه ناظر به میزان توانایی واقف باشد. (۲۲۸۳۱) (۶۹۴۵۹۲)

قسمت اخیر ماده، مربوط به عدم توانایی نسبی است. (۲۲۸۳۲)

قبض عین موقوفه، طریقیت دارد؛ نه موضوعیت، بنابراین اگر درصورت عدم توانایی واقف، خود موقوفٌ علیه بتواند مال را، تسلّم نماید؛ یا اینکه شخص ثالث، با رضایت واقف، موقوفه را، به موقوفٌ علیه تسلیم نماید؛ قبض محقق می‌گردد. (۴۶۵۵۴)

منافع، علاوه بر اینکه قابل اقباض نیستند؛ قابلیت بقا نیز نداشته؛ و با مصرف، از بین می‌روند. (۱۳۱۲۸۵)

عدم امکان تسلیم مال به موقوفٌ علیه، ممکن است مربوط به طبیعت مال، یا موانع خارجی باشد. (۷۳۵۷۳۷)

وقف مالی که مقدورالتسلیم نباشد؛ صحیح نیست؛ یا وقف مال مفقود که امکان قبض آن وجود ندارد؛ صحیح نیست. (۲۹۴۵۳۰)

وقف حیوان فراری، که امکان تسلیم آن، وجود ندارد؛ باطل است. (۱۲۵۸۷۲۳)

== مصادیق و نمونه‌ها ==

* وقف قایق غرق شده، برای موقوفٌ علیهی که قدرت قبض آن را دارد؛ صحیح است. (۴۲۷۳۷۹)