۳٬۵۰۱
ویرایش
ماده ۳۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(تعدد منابع غیر قابل استناد و مرتبط با قوانین سابق) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دادنامه به طرفين يا وكيل آنان و دادستان ابلاغ مي شود و در صورتي كه رأي دادگاه حضوري به طرفين ابلاغ شود ، دادن نسخه اي از رأي يا تصوير مصدق آن به طرفين الزامي است . در اين صورت ، ابلاغ مجدد ضرورت ندارد . | '''ماده ۳۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری:'''دادنامه به طرفين يا وكيل آنان و [[دادستان]] ابلاغ مي شود و در صورتي كه رأي دادگاه حضوري به طرفين ابلاغ شود ، دادن نسخه اي از رأي يا تصوير مصدق آن به طرفين الزامي است . در اين صورت ، ابلاغ مجدد ضرورت ندارد . | ||
تبصره 1 ماده 380: مدير دفتر دادگاه مكلف است حداكثر ظرف سه روز پس از امضاي دادنامه ، آن را براي ابلاغ ارسال نمايد . | تبصره 1 ماده 380: مدير دفتر دادگاه مكلف است حداكثر ظرف سه روز پس از امضاي دادنامه ، آن را براي ابلاغ ارسال نمايد . | ||
تبصره 2 ماده 380: در جرائم منافي عفت ، چنانچه دادنامه حاوي مطالبي باشد كه اطلاع شاكي از آن حرام است و همچنين در جرائم عليه امنيت داخلي و خارجي كشور ، ابلاغ دادنامه حضوري بوده و ذي نفع مي تواند از مفاد كامل رأي اطلاع يافته و از آن استنساخ نمايد . | تبصره 2 ماده 380: در جرائم منافي عفت ، چنانچه دادنامه حاوي مطالبي باشد كه اطلاع شاكي از آن حرام است و همچنين در جرائم عليه امنيت داخلي و خارجي كشور ، ابلاغ دادنامه حضوري بوده و ذي نفع مي تواند از مفاد كامل رأي اطلاع يافته و از آن استنساخ نمايد . | ||
== پیشینه == | |||
سابقاً ماده 216 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278584|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | |||
[[ | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
قطعی بودن آراء مذکور در [[ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری]] را نباید منافی با لزوم ابلاغ آراء به اشخاص مذکور در این ماده دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278596|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | |||
== مذاکرات تصویب == | |||
مفاد تبصره 2 ماده فوق در متن پیش نویس این ماده وجود نداشت. همین امر مورد انتقاد شورای نگهبان واقع شد و این شورا لزوم پیش بینی آن را به کمیسیون حقوقی و قضایی تذکر داد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278588|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> | |||
== انتقادات == | |||
گروهی به این امر انتقاد کرده اند که جهت رفع ایاد اطلاع شاکی از مطالبی که علم وی از آن ها حرام است، وی حق دارد از مفاد کامل آن ها «اطلاع» پیدا کند و نیز از آن ها استنساخ نماید. در حالی که این امر خود متضمن مطالعه و آگاهی از مفاد اطالاعات حرام است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278592|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | |||
== مواد مرتبط == | |||
[[ماده 417 قانون آيين دادرسي كيفري]] در خصوص ابلاغ آراء دادگاه اطفال و نوجوانان است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6278600|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref> | |||
== منابع == | |||