ماده ۳۱۳ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۳۱۳ قانون مجازات اسلامی''': [[قسامه]] عبارت از [[سوگند]] هایی است که در صورت فقدان [[ادله اثبات دعوی|ادله]] دیگر غیر از سوگند [[منکر]] و وجود [[لوث]]، [[شاکی]] برای اثبات [[جنایت عمدی]] یا [[جنایت غیر عمد|غیرعمدی]] یا خصوصیات آن و متهم برای دفع اتهام از خود اقامه می‌ کند.

== توضیح واژگان ==

قسامه را میتوان قسم هایی تعریف کرد که از سوی [[مدعی]] یا [[مدعی علیه]] و یا اقوام ذکور [[قرابت سببی|سببی]] این افراد برای محکوم نمودن طرف مقابل یا [[برائت]] خویش از [[قتل]] یا [[جراحت|جرح]] خورده می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=351116|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref> همچنین عده ای قسامه را روشی دانسته اند که در صورت وجود لوث میتواند برای اثبات محکومیت یا برای برائت دیگری استفاده شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=356952|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref> بر مبنای اینکه قسامه جهت اثبات یا برائت از اتهام اقامه شده است، برخی آن را به دو نوع «قسامه اثبات» و «قسامه نفی» تقسیم کرده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=356996|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref>