ماده ۳۴۰ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۳۴۰ قانون مجازات اسلامی''': لازم نیست اداء کننده [[سوگند]]، شاهد ارتکاب [[جنایت]] بوده باشد و [[علم]] وی به آنچه بر آن سوگند یاد می ‌کند، کافی است‌. همچنین لازم نیست قاضی، منشأ علم اداء کننده سوگند را بداند و ادعای علم از سوی اداء کننده سوگند، تا دلیل معتبری بر خلاف آن نباشد، معتبر است. در هر صورت تحقیق و بررسی [[مقام قضایی]] از اداء کننده سوگند بلامانع است.

== فلسفه و مبانی نظری ماده ==

این ماده در مقام بیان اصل کلی لزوم علم و آگاهی شرکت کننده در [[قسامه]] است، زیرا جان انسان ها موضوع مهمی است که نمیتوان سلب آن را مبتنی بر سوگند های بدون قطع و علم نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد اول) (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4074828|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=1}}</ref>