ماده ۲۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:


== پیشینه ==
== پیشینه ==
سابقاً ماده 157 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.484540
سابقاً ماده 157 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=484540|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
ماده فوق در راستای تصریح به کتبی بودن تحقیقات مقدماتی و اقدامات مرتبط به ان است.1285072این ماده در خصوص نحوه بازجویی از شاهد و نحوه پاسخ شاهد در جریان تحقیقات مقدماتی است که از اهمیت بسیاری نیز برخوردار است. چرا که این تحقیقات باید به گونه ای باشد که از خلال آن بتوان به حقایق دست یافت.484544 در واقع بعد از ادای سوگند، شاهد مشاهدات خود را در صورتجلسه نوشته و به سوالات پاسخ می دهد. در اوراق بازجویی از شاهد، نوشتن میان سطور، تراشیدن کلمات و کشیدن خطوط غیر نازک بر روی کلمات اضافی ممنوع است. پس از ابراز شهادت و اتمام ارائه اطلاعات، متن آن قرائت شده و به امضاء شاهد یا مطلع می رسد. در فرض فقدان امضای شاهد یا مطلع، اثر انگشت وی پذیرفته می شود. در فرض امتناع وی از امضا و اثر انگشت یا ناتوانی وی از این امور، مراتب در برگ تحقیق قید می شود.891052نکته مهم در این رویه آن است که در فرض وجود احتمال حفظ کردن مطالب یا بیانات کذب از سوی شاهد، سوالات باید به ترتیبی غیر قابل پیش بینی طراحی شوند.1524760عده ای معتقدند چنانچه بازپرس یا شخصی که اداره جلسه بر عهده او بوده است، پیش از سوگند یا در حین استماع اظهارات دروغ محل را ترک کند و جلسه توسط منشی یا کسی که صلاحیت اداره ندارد ادامه یابد، شهادت کذب محقق نمی شود.1276760
ماده فوق در راستای تصریح به کتبی بودن تحقیقات مقدماتی و اقدامات مرتبط به ان است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1285072|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=13}}</ref>این ماده در خصوص نحوه بازجویی از شاهد و نحوه پاسخ شاهد در جریان تحقیقات مقدماتی است که از اهمیت بسیاری نیز برخوردار است. چرا که این تحقیقات باید به گونه ای باشد که از خلال آن بتوان به حقایق دست یافت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=484544|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref> در واقع بعد از ادای سوگند، شاهد مشاهدات خود را در صورتجلسه نوشته و به سوالات پاسخ می دهد. در اوراق بازجویی از شاهد، نوشتن میان سطور، تراشیدن کلمات و کشیدن خطوط غیر نازک بر روی کلمات اضافی ممنوع است. پس از ابراز شهادت و اتمام ارائه اطلاعات، متن آن قرائت شده و به امضاء شاهد یا مطلع می رسد. در فرض فقدان امضای شاهد یا مطلع، اثر انگشت وی پذیرفته می شود. در فرض امتناع وی از امضا و اثر انگشت یا ناتوانی وی از این امور، مراتب در برگ تحقیق قید می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری(جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=891052|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=4}}</ref>
 
== منابع ==
۳٬۵۰۱

ویرایش

منوی ناوبری