۳۴٬۴۸۸
ویرایش
جز (added Category:ادله اثبات در امور کیفری using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳۲۶ قانون مجازات اسلامی''': اگر [[شاکی]] | '''ماده ۳۲۶ قانون مجازات اسلامی''': اگر [[شاکی]] علیرغم حصول [[لوث]] علیه متهم اقامه [[قسامه]] نکند و از او مطالبه قسامه کند و متهم دربارهٔ اصل [[جنایت]] یا خصوصیات آن، ادعای عدم [[علم]] کند، شاکی میتواند از وی مطالبه اتیان [[سوگند]] بر عدم علم نماید. اگر متهم بر عدم علم به اصل جنایت سوگند یاد کند، دعوی متوقف و وی بدون [[قرار تأمین|تأمین]] آزاد میشود و اگر سوگند متهم فقط بر عدم علم به خصوصیات جنایت باشد، دعوی فقط در مورد آن خصوصیات متوقف میگردد لکن اگر متهم از سوگند خوردن خودداری ورزد و شاکی بر علم داشتن او سوگند یاد کند، ادعای متهم به عدم علم رد میشود و شاکی حق دارد از متهم اقامه قسامه را درخواست نماید. در این صورت اگر متهم اقامه قسامه نکند به پرداخت [[دیه]] محکوم میشود. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۲۵ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳۲۵ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۲۷ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۲۷ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== | ==نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
قسمت دوم این ماده، در خصوص [[دعوای کیفری|امر کیفری]] نیست بلکه در باب [[دعوای حقوقی|امر حقوقی]] غیر مالی وضع شدهاست که ناظر به حالتی است که باید سخن متهم را به دلیل [[منکر]] بودن مقدم شمرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6275364|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | |||
=== سوابق فقهی === | ==مطالعات فقهی== | ||
طبق نظر برخی از فقها حتی اگر [[مدعی]]، [[بینه]] داشته باشد، بر او جائز است که اقامه بینه ننموده و منکر را قسم دهد، لذا وی میان اقامه بینه و سوگند دادن منکر مخیر است، اگرچه یقین به مقبول بودن بینه اش نزد حاکم داشته باشد اما به محض سوگند منکر، حق اقامه بینه ساقط | ===سوابق فقهی=== | ||
طبق نظر برخی از فقها حتی اگر [[مدعی]]، [[بینه]] داشته باشد، بر او جائز است که اقامه بینه ننموده و منکر را قسم دهد، لذا وی میان اقامه بینه و سوگند دادن منکر مخیر است، اگرچه یقین به مقبول بودن بینه اش نزد حاکم داشته باشد اما به محض سوگند منکر، حق اقامه بینه ساقط میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد دوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4156300|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> همچنین برخی از فقها معتقدند لازم است متهم در سوگند خود به این شش مورد تصریح کند: ۱- یاری نکردن قاتل ۲- [[تسبیب|سبب]] [[قتل]] نبودن ۳- ناشی نبودن قتل از رفتار وی ۴- وارد نکردن هرگونه [[صدمه]] ۵-ندادن چیزی به [[مجنی علیه]] ۶- انجام ندادن هرگونه عملی که موجب قتل مجنی علیه شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6275360|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | |||
== | ==رویههای قضایی== | ||
به موجب نظر کمیسیون در یکی از [[نشست قضایی| | به موجب نظر کمیسیون در یکی از [[نشست قضایی|نشستهای قضایی]] لازم است مدعی پنجاه نفر از [[قرابت نسبتی|خویشان نسبی]] مرد خود را در راستای اثبات ادعای خود و برای اتیان سوگند به دادگاه معرفی کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد دوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6275356|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون مجازات اسلامی}} | {{مواد قانون مجازات اسلامی}} | ||
[[رده: | [[رده:راههای اثبات جنایت]] | ||
[[رده:قسامه]] | [[رده:قسامه]] | ||
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] | [[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] |
ویرایش