ماده ۲۸۸ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

== رویه های قضایی ==

به موجب دادنامه شماره 1844 مورخه 27/10/1326 شعبه 4 دیوان عالی کشور، "برطبق ماده 288 قانون تجارت، هر یک از ظهرنویس ها، که بخواهد از حقی که در ماده 249 قانون مزبور، به او داد ه شده؛ استفاده کند؛ بایستی مواعد مذکور در مواد 286 و 287 قانون نامبرده را، رعایت نماید. که درصورت ابلاغ احضاریه، مواعد از روز بعد محسوب می شود. و همانطور که به صرف اعتراض عدم تأدیه، و قبل از هرگونه تقدیم دادخواست، ظهرنویس با رعایت ماده 249، می تواند به برات دهنده و ظهرنویس های ماقبل خود، رجوع کند؛ تقدیم دادخواست به طرفیت ظهرنویس ها، مانع از رجوع ظهرنویس به صادرکننده نخواهد بود."(1382156)

به موجب دادنامه شماره 432-9 مورخه 30/9/1320 شعبه 1 دیوان عالی کشور، "مدت مرور زمان سه ماه و شش ماه {دو سال}، در مواد 286 و 287 قانون تجارت، برای طرح دعوا علیه ظهرنویس است؛ نه صادرکننده برات."(781497)

به موجب دادنامه شماره 149 مورخه 24/1/1328 شعبه 1 دیوان عالی کشور، ماده 289 قانون تجارت، راجع به غیرقابل استماع بودن دعوا بر ظهرنویس، بعد از انقضای مدتی که در مواد قبل تعیین شده؛ ناظر به مواعد مقرر در مواد 286 و 287 آن قانون می باشد. و در ماده 284 مدتی برای اقامه دعوا مقرر نشده است؛ تا به واسطه انقضای آن مدت، دعوا قابل استماع نباشد.(1382173)