ماده ۴۲۷ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

به موجب ماده فوق، [[ولی دم|اولیاء دم]] خواهان قصاص بر دیگر اولیاء دم مقدم اند، اما چنانچه قصد اجرای قصاص را داشته باشند، باید نخست سهم دیه اولیاء دم خواهان دیه را به آنان بپردازند، در این خصوص، توافق قاتل شرط نمی باشد، اگر برخی از اولیاء دم نیز خواهان [[گذشت شاکی|عفو رایگان]] باشند، خواهان قصاص باید سهم دیه آنان را به خود قاتل پرداخت کند، تمام این موارد لازم است پیش از قصاص انجام شود، لذا مادام که این دیات پرداخته نشوند، حق قصاص اجرا نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=350356|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref> اما چنانچه یکی از اولیاء دم اقدام به قصاص کند، باقی آنان که عفو نموده اند یا [[وارث|وارثان]] قاتل، باید به موجب [[دادخواست حقوقی]] سهم خود را مطالبه کنند، چرا که الزام اولیاء دم خواهان قصاص به پرداخت این مبلغ، ناشی از یک [[مسئولیت مدنی]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی-بخش قصاص جرایم عمدی علیه تمامیت جسمانی|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3081636|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>

به موجب [[نظریه مشورتی]] شماره 10512/7_1378/9/25 سهم [[صغر|صغار]] از دیه باید نقداً قبل از اجرای قصاص پرداخت شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6280320|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref>