ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری (نمایش مبدأ)

۲۷۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۷ اوت ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

۱۵٬۶۷۷

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری:''' هرگاه ادله وقوع جرم ، مواردي از قبيل مايعات ريخته شده و غير قابل انتقال از محل باشد ، تا جمع آوري آنها ، بازپرس براي حفظ ادله ياد شده اقدام مي كند و اگر لازم بداند محل را قفل يا مهر و موم مي كند و حفاظت آنها را به ضابط دادگستري مي سپارد .
+*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده قبلی]]}}
+*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده بعدی]]}}
 == پیشینه ==
 سابقاً ماده 109 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483660|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>
@@ خط ۱۴: / خط ۱۵: @@
 == منابع ==
 {{پانویس}}
+{{مواد قانون آیین دادرسی کیفری}}