۱۵٬۶۷۷
ویرایش
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
متهم مي تواند سكوت اختيار كند . در اين صورت مراتب امتناع وي از دادن پاسخ يا امضاي اظهارات ، در صورتمجلس قيد مي شود . | متهم مي تواند سكوت اختيار كند . در اين صورت مراتب امتناع وي از دادن پاسخ يا امضاي اظهارات ، در صورتمجلس قيد مي شود . | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۱۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۱۹۸ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== فلسفه و مبانی نظری == | == فلسفه و مبانی نظری == | ||
متهم را اساساً نباید مکلف به بیان مطالب علیه خود دانست. سکوت متهم را نیز نباید دلیل بر مجرمیت او دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی ایران و اصل برائت|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=نشریه حقوق اساسی شماره 6 و 7 زمستان 1385|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5106280|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=رحمدل|چاپ=}}</ref> لدا این حق را باید حقی بشری و مورد احترام تلقی کرد. قوانین ما نیز هرچند به طور ناقص در راستای حمایت از این حق برخاسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی ایران و اصل برائت|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=نشریه حقوق اساسی شماره 6 و 7 زمستان 1385|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5106436|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=رحمدل|چاپ=}}</ref> | متهم را اساساً نباید مکلف به بیان مطالب علیه خود دانست. سکوت متهم را نیز نباید دلیل بر مجرمیت او دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی ایران و اصل برائت|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=نشریه حقوق اساسی شماره 6 و 7 زمستان 1385|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5106280|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=رحمدل|چاپ=}}</ref> لدا این حق را باید حقی بشری و مورد احترام تلقی کرد. قوانین ما نیز هرچند به طور ناقص در راستای حمایت از این حق برخاسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی ایران و اصل برائت|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=نشریه حقوق اساسی شماره 6 و 7 زمستان 1385|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5106436|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=رحمدل|چاپ=}}</ref> |
ویرایش