ماده ۲۳۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
تبصره 1 ماده 236: (اصلاحي 24/03/1394)- هر گاه متهم يا وثيقه گذار يا كفيل ، ظرف ده روز از تاريخ ابلاغ دستور ضبط بخشي از وجه قرار ، معادل وجه مقرر را به صندوق دولت واريز كند ، ضبط انجام نمي شود و اعتبار قرار تأمين صادره به صورت كامل به قوت خود باقي است .  
تبصره 1 ماده 236: (اصلاحي 24/03/1394)- هر گاه متهم يا وثيقه گذار يا كفيل ، ظرف ده روز از تاريخ ابلاغ دستور ضبط بخشي از وجه قرار ، معادل وجه مقرر را به صندوق دولت واريز كند ، ضبط انجام نمي شود و اعتبار قرار تأمين صادره به صورت كامل به قوت خود باقي است .  
تبصره 2 ماده 236: (الحاقي 24/03/1394)- در صورت تحت تعقيب قرار گرفتن اتباع بيگانه و تقاضاي آنان بازپرس مكلف است مشخصات و نوع اتهام آنها را بلافاصله جهت اقدام لازم به دادستاني كل كشور اعلام نمايد ، تا از آن طريق وفق مقررات به مراجع ذي ربط اعلام شود . چنانچه تعقيب اين افراد منجر به محكوميت قطعي شود ، قاضي اجراي احكام خلاصه اي از دادنامه را جهت اجراي اين تبصره به دادستاني كل اعلام مي كند . در صورت تقاضاي ملاقات از سوي كنسولگري مربوط ، مراتب به دادستاني كل اعلام مي شود تا بر اساس تصميم آن مرجع ، مطابق مقررات اقدام شود .
تبصره 2 ماده 236: (الحاقي 24/03/1394)- در صورت تحت تعقيب قرار گرفتن اتباع بيگانه و تقاضاي آنان بازپرس مكلف است مشخصات و نوع اتهام آنها را بلافاصله جهت اقدام لازم به دادستاني كل كشور اعلام نمايد ، تا از آن طريق وفق مقررات به مراجع ذي ربط اعلام شود . چنانچه تعقيب اين افراد منجر به محكوميت قطعي شود ، قاضي اجراي احكام خلاصه اي از دادنامه را جهت اجراي اين تبصره به دادستاني كل اعلام مي كند . در صورت تقاضاي ملاقات از سوي كنسولگري مربوط ، مراتب به دادستاني كل اعلام مي شود تا بر اساس تصميم آن مرجع ، مطابق مقررات اقدام شود .
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۲۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی کیفری)|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
== پیشینه ==
== پیشینه ==
سابقاً ماده  139 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277792|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> البته قسمت دوم این ماده را باید از دستاورد های نوین مقنن تلقی کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277796|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>
سابقاً ماده  139 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277792|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref> البته قسمت دوم این ماده را باید از دستاورد های نوین مقنن تلقی کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277796|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>
۱۵٬۶۷۷

ویرایش

منوی ناوبری