ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

ث - سرقت ، كلاهبرداري ، ارتشاء ، اختلاس ، خيانت در امانت ، جعل يا استفاده از سند مجعول در صورتي كه مشمول بند ( ب ) اين ماده نباشد و متهم داراي يك فقره سابقه محكوميت قطعي به علت ارتكاب هر يك از جرايم مذكور باشد .  

تبصره ماده 237: موارد بازداشت موقت الزامي ، موضوع قوانين خاص ، به جز قوانين ناظر بر جرائم نيروهاي مسلح از تاريخ لازم الاجراء شدن اين قانون ملغي است .

== توضیح واژگان ==

بازداشت موقت یا توقف احتیاطی، قرار تأمینی است سنگین علیه آزادی متهم که با اصل برائت و نیز آزادی رفت آمد افراد در تضاد است. از همین روی باید موارد صدور ان را منحصر به شرایط و جرایم خاصی نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 67 پاییز 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=437500|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>