ماده ۴۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۴۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری:'''اجراي علني مجازات ممنوع است ، مگر در موارد الزام قانوني يا در صورتي كه به لحاظ آثار و تبعات اجتماعي بزه ارتكابي ، نحوه ارتكاب جرم و سوابق مرتكب و بيم تجري او يا ديگران ، دادگاه خود يا به پيشنهاد دادستان اجراي علني مجازات را ضروري تشخيص دهد و اجراي علني مجازات را در رأي تصريح كند .

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

در فرض اجر شدن مجازات به صورت غیر علنی، فرد محکوم صرفاً آسیب بدنی متحمل شده است و حیثیت و موقعیت اجتماعی وی و خانواده اش کمتر در معرض آسیب قرار می گیرد.اما اجرای علنی مجازات، آبرو و حیثیت محکوم را نیز خدشه دار می کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2361824|صفحه=|نام۱=اصغر|نام خانوادگی۱=احمدی موحد|چاپ=3}}</ref>  عده ای عدم رعایت مفاد ماده فوق را مغایر با اصل سی و نهم قانون اساسی دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4737428|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>