ماده ۱۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری:''' رفع ابهام و اجمال از [[قرار تامین خواسته|قرار تأمين خواسته]] به عهده [[بازپرس]] است و رفع اشكالات ناشي از اجراي آن توسط [[دادستان]] يا [[قاضی اجرای احكام|قاضي اجراي احكام]] به عمل مي آيد.

*{{زیتونی|[[ماده ۱۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}

*{{زیتونی|[[ماده ۱۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}

پیش بینی چنین ماده ای را ابداعات جدید مقنن دانسته اند چرا که در قانون سابق وجود نداشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277160|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=سلیمی|نام۲=امین|نام خانوادگی۲=بخشی زاده اهری|چاپ=1}}</ref>

باید یادآور شد که اصل اجرای قرار به عهده معاونت اجرای احکام کیفری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری (ویرایش جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277164|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=12}}</ref>