ماده ۲۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

بازپرس براي شاكي ، مدعي خصوصي ، متهم ، شاهد و مطلعي كه قادر به سخن گفتن به زبان فارسي نيست ، مترجم مورد وثوق از بين مترجمان رسمي و در صورت عدم دسترسي به مترجم رسمي ، مترجم مورد وثوق ديگري تعيين مي كند . مترجم بايد سوگند ياد كند كه راستگويي و امانتداري را رعايت كند . عدم اتيان سوگند سبب عدم پذيرش ترجمه مترجم مورد وثوق نيست .

*{{زیتونی|[[ماده ۱۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}

*{{زیتونی|[[ماده ۲۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}

بر اساس بند سوم ماده 14 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، دادگاه مکلف است برای متهمی که قادر به تکلم به زبان مورد استفاده دادگاه نیست، مترجم رایگان تعیین کند. البته در ماده فوق در خصوص نحوه پرداخت هزینه مترجم توضیحی ارائه نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4692172|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>

بر اساس این ماده بازپرس مکلف به تعیین مترجم برای شاکی، مدعی خصوصی، متهم، شاهد و مطلعی است که قادر به سخن گفتن به زبان فارسی نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4692168|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>