ماده ۲۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری''': مدت اعتبار [[قرار ممنوعیت خروج از کشور|قرار منع خروج از کشور]] شش ماه و قابل تمدید است. در صورتی که مدت مندرج در دستور منع خروج منقضی شود، این دستور خود به خود منتفی است و مراجع مربوط نمی‌توانند مانع از خروج شوند.
'''ماده ۲۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری''': مدت اعتبار [[قرار منع خروج از کشور]] شش ماه و قابل تمدید است. در صورتی که مدت مندرج در دستور منع خروج منقضی شود، این دستور خود به خود منتفی است و مراجع مربوط نمی‌توانند مانع از خروج شوند.
* {{زیتونی|[[ماده ۲۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۴۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۴۹ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
۳۴٬۱۶۳

ویرایش

منوی ناوبری