ماده ۳۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده 382 قانون آیین دادرسی کیفری، اطلاق عبارت صدر ماده را مقید نموده و رسیدگی در دادگاه های کیفری یک را منوط به صدور کیفرخواست می داند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4699756|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>

به موجب حکم 316-1318/11/20 اگر عمل مورد ادعای دادستان در دادگاه ثابت شود، دادگاه مکلف به تبعیت از نظر دادستان در تطبیق آن با مواد قانونی و تعیین مجازات نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آثار برگزیده حقوقی (استقلال و پیوند حقوق مدنی و کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1515764|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=خدابخشی|چاپ=1}}</ref> همچنین بر اساس رای صادره از دادگاه تجدید نظر استان تهران، دادگاه های کیفری فقط باید به جرایم مندرج در کیفرخواست رسیدگی کنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه آرای قضایی دادگاه های تجدیدنظر استان تهران (کیفری) آبان 1391|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5328940|صفحه=|نام۱=پژوهشگاه قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>