ماده ۲۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری''': در موارد زیر شخص [[قرار بازداشت موقت|بازداشت]] شده مستحق جبران خسارت نیست:
'''ماده ۲۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری''': در موارد زیر شخص [[قرار بازداشت موقت|بازداشت]] شده مستحق جبران خسارت نیست:


الف - بازداشت شخص، ناشی از خودداری در ارائه اسناد، مدارک و ادله بی گناهی خود باشد.
الف - بازداشت شخص، ناشی از خودداری در ارائه [[سند|اسناد]]، مدارک و ادله بی گناهی خود باشد.


ب - به منظور فراری دادن مرتکب جرم، خود را در مظان اتهام و بازداشت قرار داده باشد.
ب - به منظور فراری دادن مرتکب [[جرم]]، خود را در مظان اتهام و بازداشت قرار داده باشد.


پ - به هر جهتی به ناحق موجبات بازداشت خود را فراهم آورده باشد.
پ - به هر جهتی به ناحق موجبات بازداشت خود را فراهم آورده باشد.
۳۴٬۱۶۳

ویرایش

منوی ناوبری