ماده ۵۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۵۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری''': اطفال تا سن دو سال تمام را نباید از مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده‌است جدا کرد، مگر آنکه مصلحت طفل اقتضاء کند. در این صورت کودک به پدر و در صورت فقدان یا عدم صلاحیت وی به ترتیب به جد پدری یا وصی آنها یا نزدیکان وی با رعایت مراتب ارث و در صورت فقدان یا عدم صلاحیت آنان، به مؤسسات ذی صلاح سپرده می‌شود.

== پیشینه ==

[[ماده ۲۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۷۸]]: کودک شیرخوار را از مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده نباید جدا کرد مگر اینکه مادر با رضایت، او را به پدر یا نزدیکان دیگرش بسپارد.

طفل شیرخوار لزوماً باید متعلق به مادر محکوم به حبس باشد و اینکه طفل از راه مشروع یا نامشروع متولد شده باشد تفاوتی ایجاد نمی‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=خط سوم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=649248|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|نام۳=یاسر|نام خانوادگی۳=متولی جعفرآبادی|چاپ=2}}</ref>

در بخشنامه شماره ۱/۸۰/۲۰۵۰ مورخ ۱۳۸۰/۲/۸ مقرر شده بود با توجه به پذیرش کودکان بالای دو سال همراه متهمان دستگیر شده در زندان، نظر به اهمیت موضوع، قبل از معرفی این گونه متهمین به زندان، نسبت به معرفی فرزندان بالای دو سال به مراکزی که از سوی سازمان بهزیستی فراهم گردیده اقدام نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد سوم|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=مرکز مطبوعات و اتشارات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6280324|صفحه=|نام۱=مرکز مطبوعات|اتشارات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref>

[[رده:مواد قانون آیین دادرسی کیفری]]

[[رده:اجرای مجازات حبس]]