ماده 83 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
ایجاد مدخل نکات توضیحی تفسیری دکترین در ماده 83 قانون مالیات های مستقیم
بدون خلاصۀ ویرایش
(ایجاد مدخل نکات توضیحی تفسیری دکترین در ماده 83 قانون مالیات های مستقیم)
خط ۱۰: خط ۱۰:


== رویه های قضایی ==
== رویه های قضایی ==
به موجب رای شماره 601 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع ابطال بخشنامه شماره 33553 مورخ 1387/4/12 سازمام امور مالیاتی کشور نظر به اینکه مصادیق حقوق و مزایای مشمول کسر مالیات ، موضوع ماده 82 قانون مالیات های مستقیم در ماده 83 همان قانون به عنوان مزایای مربوط به شغل احصا شده است و خدمات و تسهیلات رفاهی که در ماده 40 قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (1380/11/27 ) مصوب 1382/8/15 مجوز پرداخت دارد مزایای مربوط به شاغل بوده و داخل در عناوینحقوق و مزایای مذکور در ماده 83 ق.م.م نمی باشد. بنا بر این وجوه پرداختی به کارکنان دولت تحت عناوین مهد کودک،یارانه غذا ، ایاب و ذهاب بن کالا و ... به عنوان مصادیق ماده 40  قانون مار الذکر موضوعا از شمول احکام مواد 82و83  قانون م.م  خارج بوده و نظریه شماره 20100/256 مورخ 1389/1/6 دیوان محاسبات نیر در تایید مراتب می باشد. النهایه بخشنامه مذکور مورد اعتراض خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات سازمان امور مالیاتی کشور تشخیص و به استناد قسمت دوم اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند یک ماده 19 و ماده 24 قانون دیوان عدالت اداری ابطال می گردد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403200|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=عبدالهی|نام۲=غلامرضا|نام خانوادگی۲=مولابیگی|چاپ=1}}</ref>
به موجب رای شماره 601 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع ابطال بخشنامه شماره 33553 مورخ 1387/4/12 سازمام امور مالیاتی کشور نظر به اینکه مصادیق حقوق و مزایای مشمول کسر مالیات ، موضوع ماده 82 قانون مالیات های مستقیم در ماده 83 همان قانون به عنوان مزایای مربوط به شغل احصا شده است و خدمات و تسهیلات رفاهی که در ماده 40 قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (1380/11/27 ) مصوب 1382/8/15 مجوز پرداخت دارد مزایای مربوط به شاغل بوده و داخل در عناوین حقوق و مزایای مذکور در ماده 83 ق.م.م نمی باشد. بنا بر این وجوه پرداختی به کارکنان دولت تحت عناوین مهد کودک،یارانه غذا ، ایاب و ذهاب بن کالا و ... به عنوان مصادیق ماده 40  قانون مار الذکر موضوعا از شمول احکام مواد 82و83  قانون م.م  خارج بوده و نظریه شماره 20100/256 مورخ 1389/1/6 دیوان محاسبات نیر در تایید مراتب می باشد. النهایه بخشنامه مذکور مورد اعتراض خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات سازمان امور مالیاتی کشور تشخیص و به استناد قسمت دوم اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند یک ماده 19 و ماده 24 قانون دیوان عدالت اداری ابطال می گردد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403200|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=عبدالهی|نام۲=غلامرضا|نام خانوادگی۲=مولابیگی|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
از دیدگاه حقوقی، در صورت وجود ابهام در شمول یا عدم شمول مالیات بر مصداق یا مورد مربوط، اصل بر عدم شمول مالیات است و قانون را بایستی تفسیر مضیق و محدود در گستره ماده 83 ق.م.م نموده و اصل 51 ق.ا.ج.ا.ا را به نفع حقوق(حق‌ها) و منافع مادی مودی اقدام نمود. از این رو، اگر بر ای رفع ابهام و اجمال قانون نیاز به صدور بخش نامه‌ی مالیاتی باشد، «اصل تفسیر محدود قوانین مالیاتی» و «اصل تفسیر به نفع حقوق مودیان مالیاتی» بایستی اعمال گردد؛ در غیر این صورت، این امکان وجود دارد که بخشنامه مالیاتی صادره، در صورت شکایت مودی مالیاتی در دیوان عدالت اداری مشمول حکم ابطال هیات عمومی دیوان قرار بگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403360|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref>


== انتقادات ==
== انتقادات ==
۵۸۱

ویرایش

منوی ناوبری