ماده ۲۴۲ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۲۴۲ قانون آیین دادرسی کیفری (نمایش مبدأ)

۸۵۷ بایت اضافه‌شده ، ‏۶ دسامبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

۱۰٬۷۳۹

ویرایش

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 * {{زیتونی|[[ماده ۲۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}
 * {{زیتونی|[[ماده ۲۴۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}
+== توضیح واژگان ==
+منظور از قرارهای تأمین منتهی به بازداشت، [[قرار بازداشت موقت]] و نیز [[قرار کفالت]] یا [[قرار وثیقه|وثیقه ای]] است که به لحاظ عجز متهم از معرفی [[کفیل]] یا وثیقه منجر به [[بازداشت]] متهم شده‌است. نکته قابل توجه تفاوت میان قرارهای منتهی به بازداشت و خود [[قرار بازداشت موقت]] است، در واقع با وجود یکسان بودن نتایج، در این قرارها در صورت معرفی [[کفیل]] یا سپردن [[وثیقه قانونی|وثیقه]]، متهم آزاد می‌شود، حال آن که در قرار بازداشت موقت، متهم همچنان در [[زندان]] باقی می‌ماند.
 == نکات توضیحی تفسیری دکترین ==