ماده ۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری:''' [[مجنی علیه|بزه دیده]] شخصی است که از وقوع جرم متحمل ضرر و زیان می‌گردد و چنانچه [[تعقیب]] مرتکب را درخواست کند، «[[شاکی خصوصی|شاکی]]» و هرگاه جبران ضرر و زیان وارده را مطالبه کند، «[[مدعی خصوصی]]» نامیده می‌شود.

در این باره تنها بزه دیده مستقیم یعنی کسی که مستقیماً از وقوع جرم صدمه دیده یا [[قائم مقام قانونی]] وی می‌توانند تقاضای تعقیب متهم را داشته باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4648588|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>هرچند گفته شده‌است برپایه مسئولیت اجتماعی، بزهدیده به بزه دیده مستقیم یا بستگان نزدیک وی منحصر نیست و هرکس را که به نوعی از وقوع جرم لطمه دیده‌است، در بر می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جبران خسارت بزه دیده به هزینه دولت و نهادهای عمومی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1524432|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=حاجی ده آبادی|چاپ=1}}</ref>گفتنی است در صورتی که جرمی به موجب یکی از [[علل موجهه جرم|عوامل موجهه جرم]]، وصف مجرمانه خود را از دست بدهد، [[مسئولیت مدنی]] هم منتفی می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3130680|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref>