ماده ۴۳۵ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 435 قانون تجارت:''' اگر تاجر [[ورشکسته]] به مفاد ماده [[ماده 413 قانون تجارت|۴۱۳]] - [[ماده 414 قانون تجارت|۴۱۴]] عمل نکرده باشد محکمه در حکم [[ورشکستگی]] قرار توقیف تاجر را خواهد داد.
'''ماده 435 قانون تجارت:''' اگر تاجر [[ورشکسته]] به مفاد ماده [[ماده 413 قانون تجارت|۴۱۳]] - [[ماده 414 قانون تجارت|۴۱۴]] عمل نکرده باشد محکمه در حکم [[ورشکستگی]] قرار توقیف تاجر را خواهد داد.
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۴۳۴ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۴۳۶ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
تاجر ورشکسته مکلف است خود را در اختیار مقاماتی که امر تصفیه را بر عهده دارند بگذارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد چهارم) (قراردادهای تجارتی و ورشکستگی و تصفیه)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1838628|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=ستوده تهرانی|چاپ=16}}</ref>بر اساس ماده فوق نیز اگر تاجر ورشکسته به مفاد قانونی مورد بحث در این ماده عمل نکند و ظرف سه روز پس از توقف وضعیت خود را به محکمه اطلاع نداده و صورت دارایی خود را تسلیم دفتر دادگاه نکند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله کانون وکلا ، شماره 160 تا 163 ، سال 1373 و 1374 (دوره ی جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1373-1374|ناشر=کانون وکلای دادگستری مرکز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3751572|صفحه=|نام۱=کانون وکلای دادگستری مرکز|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> دادگاه مکلف به صدور قرار توقیف تاجر در حکم [[ورشکستگی]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد چهارم) (ورشکستگی و تصفیه اموال، افلاس در اسلام و سپر قانونی آن در ایران، ورشکستگی در حقوق تجارت بین المللی)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2715392|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=عرفانی|چاپ=1}}</ref> توقیف تاجر به استناد ماده فوق ارتباطی به حبس وی به علت بدهی هایش ندارد. بلکه ناشی از عدم اطلاع رسانی به موقع در خصوص ایجاد توقف و عدم تسلیم صورت حساب دارایی و دفاتر تجاری به دادگاه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه رهنمون دوره ی جدید سال اول شماره 3و 4 تابستان و پاییز 1382|ترجمه=|جلد=|سال= 1382|ناشر=مدرسه عالی شهید مطهری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=319696|صفحه=|نام۱=مدرسه عالی شهید مطهری|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> تصمیم دادگاه مبتنی بر توقیف ورشکسته، موکول به نظر دادگاه نبوده و در صورت اجتماع شرایط پیشبینی شده از سوی قانونگذار، دادگاه مکلف به صدور [[قرار بازداشت موقت|قرار بازداشت]] محکوم علیه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2266148|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref>
تاجر ورشکسته مکلف است خود را در اختیار مقاماتی که امر تصفیه را بر عهده دارند بگذارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد چهارم) (قراردادهای تجارتی و ورشکستگی و تصفیه)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1838628|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=ستوده تهرانی|چاپ=16}}</ref>بر اساس ماده فوق نیز اگر تاجر ورشکسته به مفاد قانونی مورد بحث در این ماده عمل نکند و ظرف سه روز پس از توقف وضعیت خود را به محکمه اطلاع نداده و صورت دارایی خود را تسلیم دفتر دادگاه نکند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله کانون وکلا ، شماره 160 تا 163 ، سال 1373 و 1374 (دوره ی جدید)|ترجمه=|جلد=|سال=1373-1374|ناشر=کانون وکلای دادگستری مرکز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3751572|صفحه=|نام۱=کانون وکلای دادگستری مرکز|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> دادگاه مکلف به صدور قرار توقیف تاجر در حکم [[ورشکستگی]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد چهارم) (ورشکستگی و تصفیه اموال، افلاس در اسلام و سپر قانونی آن در ایران، ورشکستگی در حقوق تجارت بین المللی)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2715392|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=عرفانی|چاپ=1}}</ref> توقیف تاجر به استناد ماده فوق ارتباطی به حبس وی به علت بدهی هایش ندارد. بلکه ناشی از عدم اطلاع رسانی به موقع در خصوص ایجاد توقف و عدم تسلیم صورت حساب دارایی و دفاتر تجاری به دادگاه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فصلنامه رهنمون دوره ی جدید سال اول شماره 3و 4 تابستان و پاییز 1382|ترجمه=|جلد=|سال= 1382|ناشر=مدرسه عالی شهید مطهری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=319696|صفحه=|نام۱=مدرسه عالی شهید مطهری|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> تصمیم دادگاه مبتنی بر توقیف ورشکسته، موکول به نظر دادگاه نبوده و در صورت اجتماع شرایط پیشبینی شده از سوی قانونگذار، دادگاه مکلف به صدور [[قرار بازداشت موقت|قرار بازداشت]] محکوم علیه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2266148|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref>
۱۵٬۶۷۷

ویرایش

منوی ناوبری