ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

تبصره ۳ - در مورد این ماده و نیز چنانچه اتهام مطرح مربوط به [[جرائم منافی عفت|منافی عفت]] باشد، مفاد [[ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده (۱۹۱)]] جاری است.

اهمیت حق فوق به قدری است که باید به توسط بازپرس در احضاریه ای که برای متهم ارسال می‌شود نیز بدان اشاره شود، در فرض [[جلب متهم]] یا حضور وی بدون احضاریه نیز باید فوراً این حق را به او تفهیم کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4682840|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> البته شروع به تحقیقات را نباید متوقف بر حضور وکیل متهم دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4683228|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>

یادآوری قانون و حقوق متهم به بازپرس را نباید مداخله در امر تحقیق تلقی نمود. بلکه صرفاً اعمالی مجرمانه نظیر پنهان کردن دلایل جرم، شهادت دروغ و ... را که روند قانونی تحقیق را با اخلال موجه می کند باید منع نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 56-57 دوره جدید پاییز و زمستان  1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1706592|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>