۳۴٬۱۶۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری:''' دادگاه پس از اعلام [[ختم دادرسی]] با استعانت از خداوند متعال، با تکیه بر شرف و وجدان و با توجه به محتویات پرونده و [[ادله اثبات جرم|ادله]] موجود، در همان جلسه و در صورت عدم امکان در اولین فرصت و حداکثر ظرف یک هفته به [[صدور رأی|انشای رأی]] مبادرت میکند. رأی دادگاه باید مستدل، موجه و مستند به مواد قانون و اصولی باشد که بر اساس آن صادر شدهاست. تخلف از صدور رأی در مهلت مقرر موجب [[ | '''ماده ۳۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری:''' دادگاه پس از اعلام [[ختم دادرسی]] با استعانت از خداوند متعال، با تکیه بر شرف و وجدان و با توجه به محتویات پرونده و [[ادله اثبات جرم|ادله]] موجود، در همان جلسه و در صورت عدم امکان در اولین فرصت و حداکثر ظرف یک هفته به [[صدور رأی|انشای رأی]] مبادرت میکند. رأی دادگاه باید مستدل، موجه و مستند به مواد قانون و اصولی باشد که بر اساس آن صادر شدهاست. تخلف از صدور رأی در مهلت مقرر موجب [[محکومیت انتظامی]] تا درجه چهار است. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
«اعلام ختم دادرسی» را باید متفاوت از «ختم دادرسی» دانست، اگرچه لازم است ختم دادرسی در پایان [[دادرسی]] از سوی رئیس دادگاه به طرفین اعلام شود اما گروهی معتقدند در غالب موارد این اتفاق رخ نداده و طرفین از روی حدس و گمان، کفایت رسیدگی را حدس میزنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکتهها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4706800|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== رویههای قضایی == | == رویههای قضایی == | ||
بر اساس حکم شماره ۳۶۹۹ مورخ ۱۳۲۴/۲/۳۱؛ مطابق اصول کلی که از امور ضروریه بهشمار میآید رای محکمه باید از هر حیث موجه و مدلل باشد و رای دادرسی مبنی بر محکومیت متهم به مجازاتی نازلتر از حداقل مجازات مقرر قانونی صادر شده بدون ذکر علل و [[جهات تخفیف|جهات مخففه]] غیر موجه و تخلف است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد دوم|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6279860|صفحه=|نام۱=مرکز مطبوعات|انتشارات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | بر اساس حکم شماره ۳۶۹۹ مورخ ۱۳۲۴/۲/۳۱؛ مطابق اصول کلی که از امور ضروریه بهشمار میآید رای محکمه باید از هر حیث موجه و مدلل باشد و رای دادرسی مبنی بر محکومیت [[متهم]] به مجازاتی نازلتر از حداقل مجازات مقرر قانونی صادر شده بدون ذکر علل و [[جهات تخفیف|جهات مخففه]] غیر موجه و تخلف است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد دوم|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6279860|صفحه=|نام۱=مرکز مطبوعات|انتشارات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
ویرایش