ماده ۵۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۵۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری''': [[محکومٌ علیه]] یا متهم مکلف است حسب مورد در طول دوره [[تعلیق اجرای مجازات]]، [[آزادی مشروط]]، [[تعویق صدور حکم]] و [[نظام نیمه آزادی]] و [[قرار دادن محکومان تحت نظارت سامانه های الکترونیکی|آزادی تحت نظارت سامانه‌های الکترونیکی]]، امکان نظارت مأمور مراقبتی را به شیوه ای که [[قاضی اجرای احکام کیفری]] مشخص می‌نماید، فراهم آورد و هرگونه اقدامی از قبیل تغییر شغل یا [[اقامتگاه|محل اقامت]]، که اجرای کامل نظارت را با دشواری مواجه می‌سازد از قبل به اطلاع قاضی اجرای احکام کیفری برساند.

در این ماده، میان واژه متهم و محکوم علیه تفاوت قائل شده‌است، دلیل آن این است که در نهادهای ذکر شده در ماده به جز تعویق صدور حکم مانند آزادی مشروط و تعلیق اجرای مجازات، با محکوم علیهی که حکم محکومیت او صادر شده مواجهیم، در حالی که در مورد تعویق صدور حکم، فرد همچنان متهم می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6277932|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>