اصل ۳۵ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

این اصل از مهمترین اصول بنیادی حقوق بشر است.به همین جهت در قوانین اساسی و عادی پیش بینی شده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه ها، قوانین|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4380076|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|نام۲=امیررضا|نام خانوادگی۲=قطمیری|چاپ=1}}</ref> بر این اساس بند 3 ماده 14 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی چنین اعلام می دارد: هر کس متهم به ارتکاب جرمی بشود باید وقت و تسهیلات کافی برای تدارک دفاع و ارتباط با وکیل منتخب خود داشته باشد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی و ساختارهای سیاسی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3840604|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=1}}</ref>

دارا بودن وکیل و انتخاب آن در تمام دعاوی اعم از حقوقی و کیفری در تمام دادگاه ها حق اصحاب دعواست و نه تنها ممانعت از اعمال این حق بلکه حتی عدم حمایت از آن مخالف قانون اساسی است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1379900|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref> اما سوال اینجاست که اگر متهم خود را بی نیاز از وکیل بداند بر چه اساس دادگاه برای وی وکیل تسخیری بر می گزیند. گرچه چنین الزامی از اصل سی و پنجم قانون اساسی استنباط نمی شود ولی مطابق با تبصره ماده 186 قانون آیین دادرسی کیفری در برخی جرائم دادگاه موظف به انتخاب وکیل تسخیری برای متهم است. که از لحاظ موازین دادسی عادلانه و اقتضائات حقوق بشر می تواند جایگاه والایی داشته باشد. زیرا همانگونه که جامعه در صدد مجازات مرتکبین جرم است، سعی میکند از محکومیت های ناروا جلوگیری کند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد ششم) (دادسرا و کیفرخواست)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=سامان چاپ و انتشارات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2151676|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=آخوندی اصل|چاپ=2}}</ref>

[[ماده 186 قانون آیین دادرسی کیفری 1378|ماده 186 قانون آیین دادرسی کیفری]]