۹۳۱
ویرایش
ماده ۳ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۳ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸ (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۹
، ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 3 قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب 1348 را به ماده ۳ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸ منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حقوق پدیدآورنده شامل حق انحصاری نشر و پخش و عرضه و اجرای اثر و حق بهره برداری مادی و معنوی از نام و اثر او است . | ماده ۳ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان: حقوق [[پدیدآورنده]] شامل حق انحصاری نشر و پخش و عرضه و اجرای اثر و حق بهره برداری مادی و معنوی از نام و اثر او است. | ||
== مواد مرتبط == | |||
ماده 9 و 11 کنوانسیون برن | |||
== توضیح واژگان == | |||
حق عرضه عمومی، دارای مفهومی فراتر از پخش یا نمایش می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حمایت از آثار سینمایی درحقوق مالکیت فکری|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دانشگاه شهید بهشتی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5079888|صفحه=|نام۱=مصطفی|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=}}</ref> عرضه به معنای در دسترس قرار دادن یا نمایش دادن یک اثر برای عموم است و اجرا به معنای نمایش زنده و مستقیم اثر برای عده ای از افراد است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5072340|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref> | |||
نشر و تکثیر عبارت است از هر عملی که منجر به ساختن یا تهیه نمونه های دیگری از اثر اصلی می شود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5072108|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref> | |||
== مطالعات تطبیقی == | |||
حق انحصاری نمایش و عرضه، به موجب ماده 11 کنوانسیون برن به پدیدآورنده اثر اعطا شده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کنوانسیون برن 1886 و مزایای الحاق|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=پژوهش های فقه و حقوق اسلامی پاییز 1388 سال ششم شماره 17|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5245660|صفحه=|نام۱=منوچهر|نام خانوادگی۱=توسلی نائینی|نام۲=شهین|نام خانوادگی۲=جعفری|چاپ=}}</ref> | |||
حق انحصاری نسخه برداری (تکثیر)، به موجب بند 1 ماده 9 کنوانسیون برن به پدیدآورنده اثر اختصاص داده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کنوانسیون برن 1886 و مزایای الحاق|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=پژوهش های فقه و حقوق اسلامی پاییز 1388 سال ششم شماره 17|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5245608|صفحه=|نام۱=منوچهر|نام خانوادگی۱=توسلی نائینی|نام۲=شهین|نام خانوادگی۲=جعفری|چاپ=}}</ref> | |||
== فلسفه و مبانی نظری ماده == | |||
اگر حقوق مالکیت فکری دائمی باشد، این واهمه وجود دارد که اثر، بعد از فوت پدیدآورنده، به فراموشی سپرده شود و به جامعه عرضه نشود. لذا مالکیت حقوق مادی مولف موقت در نظر گرفته شده تا جامعه بتواند از آن نهایت استفاده را ببرد. درواقع آنچه که اینجا ارجحیت یافته، حقوق اجتماعی است، نه حقوق فردی مولف. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5058492|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
این ماده، به حقوق مادی پدیدآورنده اشاره دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5071224|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref> | |||
پیدایش و توسعه پخش تلویزیونی، مفهومی جدید به حق اجرا داد و این حق، در قالب مفهومی جدید به نام حق عرضه به عموم بیان گردید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حمایت از آثار سینمایی درحقوق مالکیت فکری|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دانشگاه شهید بهشتی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5078504|صفحه=|نام۱=مصطفی|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=}}</ref> | |||
حقوق مادی مولف، قابل تجزیه به اشکال مختلف است. یعنی هم قابلیت تفکیک موضوعی دارد، هم تفکیک و تجزیه زمانی و مکانی.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قراردادهای حقوق مؤلف|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4746808|صفحه=|نام۱=پژمان|نام خانوادگی۱=محمدی|چاپ=1}}</ref> | |||
حقوق مادی مولف مانند سایر حقوق مالی، قابل توقیف توسیط طلبکاران شخص مولف است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5071588|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref> البته تامین و توقیف حق مالی مولف زمانی موضوعیت دارد که اثر انتشار یافته باشد. پیش از انتشار اثر، حقی به وجود نیامده تا موضوع توقیف واقع شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5071536|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref> | |||
همچنین حقوق مادی، قابل انتقال به دیگری و محدود به زمان معینی می باشند و از کشوری به کشور دیگر متفاوت اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5071644|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref> | |||
تصمیم بر انتشار، حقی است منحصرا در اختیار مولف، چراکه تنها او می تواند در مورد انتشار یا عدم انتشار اثرش و کیفیت و چگونگی این انتشار، تصمیم بگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قراردادهای حقوق مؤلف|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4729612|صفحه=|نام۱=پژمان|نام خانوادگی۱=محمدی|چاپ=1}}</ref> | |||
== انتقادات == | |||
عدم تعیین و تفکیک صریح اقسام حقوق مادی و معنوی مولف، یکی از مهم ترین خلأهای این قانون می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حمایت از آثار سینمایی درحقوق مالکیت فکری|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دانشگاه شهید بهشتی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5079860|صفحه=|نام۱=مصطفی|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=}}</ref> | |||