ماده ۱۲ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸: تفاوت میان نسخه‌ها

منظور از مدت حمایت در انواع [[آفرینش های فکری]]، مدت زمانی است که [[اثر]] فکری، در قلمرو [[مالکیت خصوصی]] قرار دارد و در آن زمان، حق [[بهره برداری مادی]] [[اثر]]، در زمان حیات [[پدیدآورنده]]، متعلق به او و پس از فوت او، بسته به قانون هر کشوری، برای مدت زمان مشخصی متعلق به [[وارث]] یا [[موصی له]] یا انتقال گیرنده می باشد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5071748|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref> پس از گذشت این مدت زمان مشخص (که در حقوق ایران پنجاه سال از فوت [[پدیدآورنده]] است)، [[اثر]] وارد حوزه [[مالکیت عمومی]] می شود و به دنبال آن، هر شخصی می تواند هرگونه استفاده ای از آن [[اثر]]، اعم از چاپ، [[عرضه]]، [[نمایش]] و... نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5071800|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref>