۵۸۱
ویرایش
(افزودن مطلب به مدخل اولیه ماه 203 قانون مالیات های مستقیم) |
(افزودن مطلب به ماده 203 قانون مالیات های مستقیم) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
گزاره اول ماده 203 قانون مالیات های مستقیم نشان از این امر دارد که اولویت و اصل بر ابلاغ واقعی اوراق مالیاتی است؛ چرا که بهترین گونه ابلاغ، ابلاغ واقعی شمرده میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش دوم) دادرسی اداری مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405220|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری طاری|چاپ=1}}</ref> | گزاره اول ماده 203 قانون مالیات های مستقیم نشان از این امر دارد که اولویت و اصل بر ابلاغ واقعی اوراق مالیاتی است؛ چرا که بهترین گونه ابلاغ، ابلاغ واقعی شمرده میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش دوم) دادرسی اداری مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405220|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری طاری|چاپ=1}}</ref> | ||
از نکات مهم در باب این ماده آن است که ابلاغ به بستگان و یا مستخدمین مودی در صورتی معتبر است که این اشخاص با مودی دارای تعارض منافع نباشند و تشخیص این امر با مامور ابلاغ است. از این روست که مامور ابلاغ صلاحیت دادن برگه تشخیص مالیات به افراد صغیر و یا مجنون را ندارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش دوم) دادرسی اداری مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405260|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری طاری|چاپ=1}}</ref> نکته بعدی آن است که خودداری مودی و یا بستگان و مستخدمین مودی از دریافت برگه های مورد ابلاغ تاثیری در صحت ابلاغ ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش دوم) دادرسی اداری مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405264|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری طاری|چاپ=1}}</ref> | |||
== قوانین مرتبط == | == قوانین مرتبط == |
ویرایش