۱٬۲۱۲
ویرایش
ماده 83 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
به موجب رای شماره 601 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع ابطال بخشنامه شماره 33553 مورخ 1387/4/12 سازمام امور مالیاتی کشور نظر به اینکه مصادیق حقوق و مزایای مشمول کسر مالیات ، موضوع ماده 82 قانون مالیات های مستقیم در ماده 83 همان قانون به عنوان مزایای مربوط به شغل احصا شده است و خدمات و تسهیلات رفاهی که در ماده 40 قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (1380/11/27 ) مصوب 1382/8/15 مجوز پرداخت دارد مزایای مربوط به شاغل بوده و داخل در عناوین حقوق و مزایای مذکور در ماده 83 ق.م.م نمی باشد. بنا بر این وجوه پرداختی به کارکنان دولت تحت عناوین مهد کودک،یارانه غذا ، ایاب و ذهاب بن کالا و ... به عنوان مصادیق ماده 40 قانون مار الذکر موضوعا از شمول احکام مواد 82و83 قانون م.م خارج بوده و نظریه شماره 20100/256 مورخ 1389/1/6 دیوان محاسبات نیر در تایید مراتب می باشد. النهایه بخشنامه مذکور مورد اعتراض خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات سازمان امور مالیاتی کشور تشخیص و به استناد قسمت دوم اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند یک ماده 19 و ماده 24 قانون دیوان عدالت اداری ابطال می گردد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403200|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=عبدالهی|نام۲=غلامرضا|نام خانوادگی۲=مولابیگی|چاپ=1}}</ref> | به موجب رای شماره 601 هیئت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع ابطال بخشنامه شماره 33553 مورخ 1387/4/12 سازمام امور مالیاتی کشور نظر به اینکه مصادیق حقوق و مزایای مشمول کسر مالیات ، موضوع ماده 82 قانون مالیات های مستقیم در ماده 83 همان قانون به عنوان مزایای مربوط به شغل احصا شده است و خدمات و تسهیلات رفاهی که در ماده 40 قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (1380/11/27 ) مصوب 1382/8/15 مجوز پرداخت دارد مزایای مربوط به شاغل بوده و داخل در عناوین حقوق و مزایای مذکور در ماده 83 ق.م.م نمی باشد. بنا بر این وجوه پرداختی به کارکنان دولت تحت عناوین مهد کودک،یارانه غذا ، ایاب و ذهاب بن کالا و ... به عنوان مصادیق ماده 40 قانون مار الذکر موضوعا از شمول احکام مواد 82و83 قانون م.م خارج بوده و نظریه شماره 20100/256 مورخ 1389/1/6 دیوان محاسبات نیر در تایید مراتب می باشد. النهایه بخشنامه مذکور مورد اعتراض خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات سازمان امور مالیاتی کشور تشخیص و به استناد قسمت دوم اصل 170 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند یک ماده 19 و ماده 24 قانون دیوان عدالت اداری ابطال می گردد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403200|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=عبدالهی|نام۲=غلامرضا|نام خانوادگی۲=مولابیگی|چاپ=1}}</ref> | ||
ابطال بخشنامه شماره 33553 مورخ 1387 سازمان امور مالیاتی که مصادیق حقوق و مزایای مشمول کسر مالیات موضوع ماده 82 این قانون در این ماده احصا شده است و خدمات و تسهلات رفاهی در ماده 40 قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 1380 مجوز پرداخت دارد، مزایای مربوط به شاغل بوده و داخل در عناوین حقوق و مزایا مذکور این ماده نمی باشد و خارج از حدود اختیار سازمان مزبور است و ابطال می گردد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالیاتی در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=اشکان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405316|صفحه=|نام۱=سعید|نام خانوادگی۱=سراجی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||