اصل ۱۴۴ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

در قانون اساسی توجه خاصی به دگرگونی نیروهای انتظامی از وضع سابق شده است. بر این اساس ایمان و مکتب اساس و ضابطه است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران (جلد اول) (اصول و مبانی کلی نظام)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5162284|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=12}}</ref> خصیصه مردمی بودن نیروهای مسلح بیان کننده موقعیت سیاسی آن می باشد. بدین معنا که ارتش و سایر نیروها به عنوان یک نیروی فائقه مطرح نیستند بلکه عناصر سرباز و خدمت گزار رهبری هستند که بر اساس قوانین انجام وظیفه می کنند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3858908|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref>

[[اصل ۱۱۰ قانون اساسی|اصل 110 قانون اساسی]]

[[اصل ۱۴۵ قانون اساسی|اصل 145 قانون اساسی]]

[[اصل ۱۴۷ قانون اساسی|اصل 147 قانون اساسی]]

[[اصل ۱۴۸ قانون اساسی|اصل 148 قانون اساسی]]

[[اصل ۱۴۹ قانون اساسی|اصل 149 قانون اساسی]]

قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب 1366

{{پانویس}}  

{{الگو:اصول قانون اساسی}}