ماده 42 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۴۲ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱''': [[صغیر]] و [[مجنون]] را نمی‌توان بدون رضایت [[ولی قهری|ولی]]، [[قیم]]، مادر یا شخصی که [[حضانت]] و نگهداری آنان به او واگذار شده‌است از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع [[طلاق]] به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد، مگر اینکه دادگاه آن را به مصلحت صغیر و مجنون بداند و با درنظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذی‌حق این امر را اجازه دهد. [[دادگاه]] در صورت موافقت با خارج کردن صغیر و مجنون از کشور، بنابر درخواست [[ذی‌نفع]]، برای تضمین بازگرداندن صغیر و مجنون تأمین مناسبی اخذ می‌کند.

== توضیح واژگان ==

قیم: به کسی که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور،و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می گردد؛ قیم گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی  (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1270836|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=ساکت|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:مواد قانون حمایت خانواده]]

[[رده:حضانت]]

[[رده:حق ملاقات با کودک]]