عقد مستمر

عقد به اعتبار اجرای تعهدات ناشی از آن در زمان انعقاد، به عقد آنی (فوری) و عقد مستمر تقسیم شده‌ است. منظور از عقد مستمر، عقدی است که اجزای مورد عقد به تدریج و به‌طور مستمر و در طول زمان معین ایجاد می‌گردد، همچون عقد اجاره و شرکت.[۱]

مواد مرتبط

در حقوق تطبیقی

  • علیرغم آنکه عقد مستمر در قانون مدنی ایران وجود ندارد، لیکن در قانون مدنی جدید فرانسه در ماده ۱–۱۱۱۱ این قرارداد به صراحت تعریف شده‌ است: «قرارداد با اجرای مستمر، قراردادی است که تعهدات حداقل یک طرف قرارداد، در چند مرحله زمان‌بندی شده در طول زمان اجرا شود.»[۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. سیدمرتضی قاسم‌زاده. حقوق مدنی اصول قراردادها و تعهدات نظری و کاربردی. چاپ 14. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6670516
  2. سیامک پاکباز. شرح قانون مدنی فرانسه. چاپ 1. میزان، 1401.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6670524