ماده ۵۰ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۰ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که حین خدمت یا در ارتباط با آن، مافوق خود یا مراقب یا نگهبانی را در ارتباط با انجام وظیفه آنان تهدید نماید، به حبس از دو ماه تا یک سال محکوم می‌شود.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در مورد این ماده اینکه تهدیدکننده می‌تواند تهدید خود را عملی کند یا خیر، موثر در موضوع نمی‌باشد.[۱]همان‌طور که مسلحانه یا غیرمسلحانه بودن تهدید تأثیری در اصل جرم ندارد.[۲]در این باره حتی اگر تهدید برای احقاق حق نیز باشد، جرم محسوب می‌گردد مگر آنکه در مقام دفاع مشروع و با رعایت شرایط قانونی باشد.[۳]

نکات توضیحی

مرتکب باید در حین خدمت یا در ارتباط با آن، مافوق یا نگهبان یا مراقب را تهدید کند. همچنین تهدید باید در ارتباط با انجام وظیفه افراد مزبور باشد.[۴]ضمناً درخواست مال یا وجه یا انجام فعل یا ترک فعل از مافوق یا نگهبان یا مراقب توسط تهدیدکننده، شرط تحقق جرم نیست.[۵]

منابع

  1. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473296
  2. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473276
  3. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3514868
  4. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2806936
  5. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2806920