ماده ۷ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۷ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:در مواردی که در این قانون، مجازاتهای دیگری غیر از حبس به عنوان مجازات اصلی پیش‌بینی شده در صورت وجود جهات مخففه، به شرح زیر قابل تبدیل و تخفیف می‌باشد:

الف - مجازات اخراج از خدمت یا انفصال دائم از خدمت یا خدمات دولتی به‌تنزیل دو درجه یا رتبه.

ب - مجازات تنزیل دو درجه یا رتبه به تنزیل یک درجه یا رتبه.

ج - مجازات تنزیل یک درجه یا رتبه به شش ماه تا دو سال محرومیت از ترفیع.

د - مجازات جزای نقدی یا انفصال موقت یا محرومیت از ترفیع یا اضافه خدمت تانصف حداقل مجازات قانونی آن.

هـ - مجازات شلاق تعزیری به ۰۰۰ /۰۰۰ /۱۰ تا ۰۰۰ /۰۰۰ /۳۰ ریال جزای نقدی.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده 3 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح
• ماده 4 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح
• ماده 5 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح
• ماده 37 قانون مجازات اسلامی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اگر دادگاه در راستای مواد ۳، ۴ و ۵ حکم به تخفیف مجازات بدهد، صرف نظر از اینکه جهات استناد متفاوت است یا یکسان، نمی‌تواند با استناد به ماده ۷ دوباره حکم به تخفیف مجازات بدهد. گفتنی است حکم به تخفیف مجازات اختیار دادگاه است و اگر دادگاه در حق مجرمی حکم به تخفیف یا تبدیل مجازات ندهد، مرتکب تخلف نشده‌است و چنین عملی موجبی برای تجدید نظر خواهی نیست. لازم است ذکر شود مجازات‌های حدود، قصاص و دیات موضوعا از شمول این مواد خارج هستند و بحث تخفیف مجازات درمورد آنها مطرح نیست.

انتقادات

مجازات انفصال دائم در این ماده به عنوان مجازات اصلی پیش‌بینی نشده‌است. این مجازات فقط به عنوان مجازات تکمیلی مورد نظر قانونگذار قرار گرفته‌است؛ بنابراین بند د ماده ۷ در قسمت مجازات تخفیف مجازات انفصال موقت تا نصف حداقل مجازات قانونی آن با توجه به صدر ماده، ابهام دارد. همچنین در این قانون مجازات انفصال دائم پیش‌بینی نشده‌است و مشخص نیست منظور بند الف از قید تخفیف مجازات انفصال دائم چیست.

مقالات مرتبط

• سیاست کیفری ایران بعد از انقلاب در تعزیرات