نمایش مبدأ برای ماده ۷۱۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

'''ماده ۷۱۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)''': هرگاه [[صدمه|مصدوم]] احتیاج به کمک فوری داشته و راننده با وجود امکان رساندن مصدوم به مراکز درمانی و یا استمداد از مأمورین انتظامی از‌ این کار خودداری کند و یا به منظور [[فرار]] از [[تعقیب]] محل حادثه را ترک و مصدوم را رها کند حسب مورد به بیش از دو سوم حداکثر مجازات مذکور در‌مواد ([[ماده 714 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|714]]) و ([[ماده ۷۱۵ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|715]]) و ([[ماده ۷۱۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|716]]) محکوم خواهد شد. دادگاه نمی ‌تواند در مورد این ماده اعمال [[کیفیات مخففه|کیفیت مخففه]] نماید. 

تبصره 1 - راننده در صورتی می ‌تواند برای انجام تکالیف مذکور در این ماده وسیله نقلیه را از صحنه حادثه حرکت دهد که برای کمک رسانیدن به‌ مصدوم توسل به طریق دیگر ممکن نباشد. 

تبصره 2 - در تمام موارد مذکور هرگاه راننده مصدوم را به نقاطی برای معالجه و استراحت برساند و یا مأمورین مربوطه را از واقعه آگاه کند و یا به‌ هر نحوی موجبات معالجه و استراحت و تخفیف آلام مصدوم را فراهم کند دادگاه مقررات [[تخفیف مجازات|تخفیف]] را درباره او رعایت خواهد نمود.
*{{زیتونی|[[ماده ۷۱۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۷۲۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|مشاهده ماده بعدی]]}}