حق تقدم مخترع: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(+ 5 categories using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:اصطلاحات قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری]] | [[رده:اصطلاحات قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری]] | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق مالکیت فکری]] | [[رده:اصطلاحات حقوق مالکیت فکری]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۴
حق تقدم به این معنا است که اگر مخترعی، اختراع خود را در یکی از کشورهای عضو اتحادیه پاریس ثبت نماید، به مدت دوازده ماه فرصت دارد که در سایر کشورهای عضو نیز اختراع خود را ثبت کند. [۱] لذا حق تقدم، حقی است مدت دار و دارای آغاز و پایانی مشخص.[۲]
مدت حق تقدم برای طرح های صنعتی و علائم تجاری، شش ماه است. [۳]
منابع
- ↑ مجله پژوهش های حقوقی شماره 12 سال 1386. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3738220
- ↑ جمال صالحی ذهابی. حق اختراع نگرشی تطبیقی. چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4004472
- ↑ سیدحسن میرحسینی. مقدمه ای بر حقوق مالکیت معنوی. چاپ 3. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4682656