ماده 34 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
* [[ماده 6 کنوانسیون پاریس|بند (2) ماده 6 کنوانسیون پاریس]] | * [[ماده 6 کنوانسیون پاریس|بند (2) ماده 6 کنوانسیون پاریس]] | ||
* [[ماده 4 کنوانسیون پاریس]] | * [[ماده 4 کنوانسیون پاریس]] | ||
==توضیح واژگان== | ==توضیح واژگان== | ||
حق تقدم به این معنا می باشد که بر مبنای اظهارنامه تقدیم شده به اداره واجد صلاحیت ثبت یکی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس که توسط شخص متقاضی ثبت تسلیم شده است، همان شخص متقاضی یا وارث یا جانشین قانونی آنها، می توانند در مدت زمانی مقرر (6 ماه برای علامت تجاری و 12 ماه برای اختراعات)، حقوق خاصی را در موقع تقاضای حمایت در تمامی کشورهای عضو کنوانسیون برخوردار شوند. اظهارنامه هایی که بعد از اظهارنامه نخستین داده می شوند، اینگونه تلقی می شوند که در روز تسلیم اولین اظهارنامه ارائه شده اند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق علائم تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4825220|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=میرحسینی|چاپ=1}}</ref> حق تقدم دارای ارزش مالی است ولذا می تواند مورد نقل و انتقال واقع شود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق علائم تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4832364|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=میرحسینی|چاپ=1}}</ref> که این نقل و انتقال، درواقع نقل و انتقال تقاضای ثبت یا اظهارنامه ثبت است که می تواند به صورت جزئی یا کلی انجام شود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق علائم تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4832420|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=میرحسینی|چاپ=1}}</ref> | |||
==نکات توضیحی تفسیری دکترین== | ==نکات توضیحی تفسیری دکترین== | ||
درصورتی که متقاضی ثبت علامت تجاری، به موجب اظهارنامه، ثبت علامت تجاری را بخواهد و همچنین خواستار استفاده از حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس نیز باشد، باید همراه با اظهارنامه، اعلامیه ای مبنی بر استفاده از حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس را نیز به اداره مالکیت صنعتی تسلیم کند. 5187560 | درصورتی که متقاضی ثبت علامت تجاری، به موجب اظهارنامه، ثبت علامت تجاری را بخواهد و همچنین خواستار استفاده از حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس نیز باشد، باید همراه با اظهارنامه، اعلامیه ای مبنی بر استفاده از حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس را نیز به اداره مالکیت صنعتی تسلیم کند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5187560|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=میرحسینی|چاپ=2}}</ref> به عبارت دیگر، این درخواست باید همزمان با تاریخ تسلیم اظهارنامه تسلیم شود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق علائم تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4821836|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=میرحسینی|چاپ=1}}</ref> | ||
==نکات توضیحی== | ==نکات توضیحی== | ||
== | اصل حق تقدم برای اتباع یک کشور عضو اتحادیه این امکان را فراهم می کند که به طور متوالی، حق مالکیت در چند کشور را به دست آورند، بدون آنکه اولین تقاضای ثبت بتواند نسبت به تقاضاهای ثبت آتی، تقدم خود را مطرح کند. بدین منظور، ثبت انجام شده در یک کشور عضو، در دیگر کشورهای عضو، به مدت مشخصی (12 ماه برا حق اختراع و 6 ماه برای علائم تجاری)، رسمیت دارد. در این مدت مشخص، اگر شخص ثالثی که تبعه دیگر کشورهای عضو است، تقاضای ثبت علامت مشابه یا نزدیک به آن علامت را داشته باشد و آگهی مربوط به ثبت را نیز انتشار دهد، اولویت با تبعه کشور عضو می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالکیت بر علائم تجاری و صنعتی|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4865600|صفحه=|نام۱=عبدالحمید|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=2}}</ref> | ||
== | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری]] | [[رده:مواد قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری]] | ||
[[رده:حقوق مالکیت صنعتی]] | [[رده:حقوق مالکیت صنعتی]] | ||
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۲
ماده 34 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386: درصورتی که اظهارنامه دربردارنده ادعای حق تقدم به شرح مذکور در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی باشد که توسط متقاضی یا سلف او در هر کشور عضو کنوانسیون تقاضا شده است، طبق مفاد ماده (9) این قانون رفتار می‌شود.
مواد مرتبط
- ماده 9 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری
- بند (2) ماده 6 کنوانسیون پاریس
- ماده 4 کنوانسیون پاریس
توضیح واژگان
حق تقدم به این معنا می باشد که بر مبنای اظهارنامه تقدیم شده به اداره واجد صلاحیت ثبت یکی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس که توسط شخص متقاضی ثبت تسلیم شده است، همان شخص متقاضی یا وارث یا جانشین قانونی آنها، می توانند در مدت زمانی مقرر (6 ماه برای علامت تجاری و 12 ماه برای اختراعات)، حقوق خاصی را در موقع تقاضای حمایت در تمامی کشورهای عضو کنوانسیون برخوردار شوند. اظهارنامه هایی که بعد از اظهارنامه نخستین داده می شوند، اینگونه تلقی می شوند که در روز تسلیم اولین اظهارنامه ارائه شده اند. [۱] حق تقدم دارای ارزش مالی است ولذا می تواند مورد نقل و انتقال واقع شود. [۲] که این نقل و انتقال، درواقع نقل و انتقال تقاضای ثبت یا اظهارنامه ثبت است که می تواند به صورت جزئی یا کلی انجام شود. [۳]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
درصورتی که متقاضی ثبت علامت تجاری، به موجب اظهارنامه، ثبت علامت تجاری را بخواهد و همچنین خواستار استفاده از حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس نیز باشد، باید همراه با اظهارنامه، اعلامیه ای مبنی بر استفاده از حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس را نیز به اداره مالکیت صنعتی تسلیم کند. [۴] به عبارت دیگر، این درخواست باید همزمان با تاریخ تسلیم اظهارنامه تسلیم شود. [۵]
نکات توضیحی
اصل حق تقدم برای اتباع یک کشور عضو اتحادیه این امکان را فراهم می کند که به طور متوالی، حق مالکیت در چند کشور را به دست آورند، بدون آنکه اولین تقاضای ثبت بتواند نسبت به تقاضاهای ثبت آتی، تقدم خود را مطرح کند. بدین منظور، ثبت انجام شده در یک کشور عضو، در دیگر کشورهای عضو، به مدت مشخصی (12 ماه برا حق اختراع و 6 ماه برای علائم تجاری)، رسمیت دارد. در این مدت مشخص، اگر شخص ثالثی که تبعه دیگر کشورهای عضو است، تقاضای ثبت علامت مشابه یا نزدیک به آن علامت را داشته باشد و آگهی مربوط به ثبت را نیز انتشار دهد، اولویت با تبعه کشور عضو می باشد.[۶]
منابع
- ↑ سیدحسن میرحسینی. حقوق علائم تجاری. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4825220
- ↑ سیدحسن میرحسینی. حقوق علائم تجاری. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4832364
- ↑ سیدحسن میرحسینی. حقوق علائم تجاری. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4832420
- ↑ سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5187560
- ↑ سیدحسن میرحسینی. حقوق علائم تجاری. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4821836
- ↑ عبدالحمید شمس. حقوق مالکیت بر علائم تجاری و صنعتی. چاپ 2. سمت، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4865600