خودتنظیمی زیست‌محیطی شرکت‌ها در صنعت نفت و گاز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خط ۱۶: خط ۱۶:
[[رده:مقالات شماره دوم حقوق خصوصی]]
[[رده:مقالات شماره دوم حقوق خصوصی]]
[[رده:مقالات محمد ساردوئی نسب]]
[[رده:مقالات محمد ساردوئی نسب]]
[[رده:مقالات مهدی بالوی]]

نسخهٔ ‏۴ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۱۷

خودتنظیمی زیست‌محیطی شرکت‌ها در صنعت نفت و گاز نام مقاله ای از محمد ساردوئی نسب، مهدی بالوی، علی مشهدی و الهام حسنی است که در شماره دوم (پاییز و زمستان 1400) فصلنامه حقوق خصوصی دانشگاه تهران منتشر شده است.

چکیده

گرایش صنایع آلاینده به خودتنظیمی زیست‌محیطی، به منزلة یک ابزار نوین و داوطلبانة قاعده‌گذاری، امروزه با عدم کارایی مقررات رسمی دولتی و نقاط ضعف آن در بهبود وضعیت محیط زیست افزایش یافته است و صنعت نفت و گاز نیز از این امر مستثنا نیست. هدف از این پژوهش تبیین خودتنظیمی زیست‌محیطی شرکت‌های نفتی به منزلة یکی از انواع خودتنظیمی زیست‌محیطی و بررسی ابزارهایی است که شرکت‌ها به صورت کاملاً مستقل یا با همکاری دولت‌ها سعی در قاعده‌مندسازی فعالیت‌های خود از منظر زیست‌محیطی دارند. همچنین اقداماتی که نهادهای بین‌المللی حرفه‌ای و عمومی، دولت‌ها، و سایر ذی‌نفعان در حمایت و هدایت شرکت‌ها انجام می‌دهند بیان می‌شود. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که شرکت‌های نفتی در صورت پذیرش مسئولیت و استفاده از ابزارهای خودتنظیمی و همچنین داشتن ناظری مانند انجمن‌های صنعتی، که فعالیت‌های شرکت را مطابق با قواعد تهیه‌شده ارزیابی کند، می‌تواند باعث بهبود وضعیت محیط زیست و صنعت نفت شود.

کلیدواژه ها

  • استانداردگذاری
  • کد رفتاری
  • مسئولیت اجتماعی شرکت ها

مواد مرتبط