تغییر اوضاع و احوال و سازوکار شروط قراردادی برای توازن منافع در قراردادهای نفتی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (removed Category:قرارداد نفتی using HotCat) |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
[[رده:مقالات اسفندیار کردی]] | [[رده:مقالات اسفندیار کردی]] | ||
[[رده:مقالات رضا طجرلو]] | [[رده:مقالات رضا طجرلو]] | ||
[[رده:شرط مذاکره مجدد]] | [[رده:شرط مذاکره مجدد]] | ||
[[رده:توازن اقتصادی]] | [[رده:توازن اقتصادی]] | ||
[[رده:بازبینی و تطبیق]] | [[رده:بازبینی و تطبیق]] | ||
[[رده:ساز و کار قراردادی]] | [[رده:ساز و کار قراردادی]] | ||
نسخهٔ ۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۱
تغییر اوضاع و احوال و سازوکار شروط قراردادی برای توازن منافع در قراردادهای نفتی نام مقاله ای از اسفندیار کردی و رضا طجرلو بوده که در شماره بیست و یکم (مرداد 1401) دانشنامه حقوق اقتصادی و شماره نوزدهم (شهریور ۱۴۰۰) دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی منتشر شده است.
چکیده
در قراردادهای نفتی بعضی مواقع حوادث غیر منتظره موجب دگرگون شدن شرایط اولیه قرارداد شده و تعادل و توازن قرارداد دچار اختلال می‌گردد. در این شرایط از جمله پیش‌بینی‌های لازم، پیش‌بینی سازوکارهای قراردادی شروط مذاکره مجدد، بازبینی و تطبیق برای اعاده توازن و تعادل اقتصادی قرارداد میباشد که بر این اساس موجب تطبیق وضع مورد توافق اولیه با اوضاع و احوال جدید در قرارداد نفتی شده تا منافع طرفین به نحوی عادلانه و متعارف تداوم یابد. بی تردید یکی از مهم‌ترین تحولات در عرصه قراردادهای نفتی رویکرد مدرن به شروط قراردادی برای تداوم و استمرار قرارداد از طریق مصالحه بین منافع و انتظارات مشروع طرفین بر اساس شرایط تعدیل تعهدات قراردادی بازیگران این قراردادها در اوضاع و احوال تغییر یافته است. بدین ترتیب، سازوکار تعادل و توازن قراردادی در قراردادهای نفتی چیست؟ سوالی است که این مقاله بدنبال پاسخ آن به بررسی و تجزیه وتحلیل شروط قراردادی پرداخته و دستاورد آن «سازوکار شروط قراردادی برای توازن، رویکرد نوینی از همزیستی و ترکیب شروط مذاکره مجدد و شروط ثبات برای افزایش تطبیق پذیری قرارداد و کاهش سختی لزوم قرارداد برای ایجاد توازن منافع و افزایش کارایی و عملکرد قرارداد نفتی میباشد» است.
کلید واژه ها
- قرارداد نفتی
- شرط مذاکره مجدد
- توازن اقتصادی
- بازبینی و تطبیق
- ساز و کار قراردادی