شرط تضمین مسؤولیت در قراردادهای مالکیت فکری

شرط تضمین مسؤولیت در قراردادهای مالکیت فکری نام‌ مقاله ای از هدی مشفقی فیض آبادی و روح الله آخوندی روشناوند است که در شماره نوزدهم (شهریور ۱۴۰۰) دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی منتشر شده است.

چکیده

شرط تضمین مسئولیت یکی از شروط انتقال مسئولیت محسوب می­شود  که باتوجه به اهمیت و کاربردی بودن آن از حیث انتقال ریسک و تقسیم مسئولیت در قراردادهای مالکیت فکری و درخصوص نقض حقوق فکری ثالث از جایگاه ویژه­ای هم در حقوق داخلی و هم در حقوق بین­الملل ازجمله نظام حقوقی کامن­لا برخوردار است. با این وجود مفهوم این شرط در قراردادهای مالکیت فکری، ماهیت، قلمرو، اعتبار و آثار حقوقی آن در رابطه بین طرفین و اشخاص ثالث مورد سؤال و ابهام است. در این پژوهش تحلیلی و تطبیقی، ضمن بررسی مفهوم شرط تضمین مسئولیت در قراردادهای مالکیت فکری، مصمّم به پرداختن به سه موضوع ماهیت شرط تضمین مسئولیت در قراردادهای مالکیت فکری و مبنای صحت آن و آثار مختلف حقوقی این شرط می­باشیم. در حقوق ایران، با وجود شباهت­های جدّی این نهاد با نهاهایی مانند بیمه، ضمانت و غیره، این پژوهش تأکید دارد که شرط تضمین مسئولیت در قراردادهای مالکیت فکری از ماهیتی مستقل برخوردار است و مناسب­ترین مبنا در تعلیل این نهاد حقوقی ارزشمند ماده ده قانون مدنی می­باشد. توجه به اصل نسبی بودن آثار قراردادها و اصل قابلیت استناد قراردادها توسط اشخاص ثالث نیز در تعیین آثار شرط مزبور راهگشا است.

کلیدواژه ها

• شرط تضمین مسئولیت
• قرارداد مالکیت فکری
• نقض حقوق مالکیت فکری ثالث
• اصل نسبی بودن آثار قرارداد

• اصل قابلیت استناد قرارداد

مواد مرتبط

• ماده ۳۹۰ قانون مدنی
• ماده ۳۹۱ قانون مدنی
• ماده ۶۴۲ قانون مدنی
• ماده ۲۳۲ قانون مدنی
• ماده ۱۹۰ قانون مدنی