ماده 18 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «'''ماده 18 قانون اجرای احکام مدنی:''' مديران و دادورزها (مأمورين اجرا) در موارد زير نميتوانند قبول مأموريت نمايند: 1 - امر اجرا راجع به همسر آنها باشد. 2 - امر اجرا راجع به اشخاصي باشد كه مدير و يا دادورز (مأمور اجرا) با آنان قرابت نسبي يا سببي ت...» ایجاد کرد) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:موارد عدم امکان قبول مأموریت توسط دادورز using HotCat) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:موارد عدم امکان قبول مأموریت توسط دادورز]] |
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۱
ماده 18 قانون اجرای احکام مدنی: مديران و دادورزها (مأمورين اجرا) در موارد زير نميتوانند قبول مأموريت نمايند:
1 - امر اجرا راجع به همسر آنها باشد.
2 - امر اجرا راجع به اشخاصي باشد كه مدير و يا دادورز (مأمور اجرا) با آنان قرابت نسبي يا سببي تا درجه سوم دارد.
3 - مدير يا دادورز (مأمور اجرا) قيم يا وصي يكي از طرفين يا كفيل امور او باشد.
4 - وقتيكه امر اجرا راجع به كساني باشد كه بين آنان و مدير يا دادورز (مأمور اجرا) يا همسر آنان دعوي مدني يا كيفري مطرح است. در هر يك از موارد مذكور در اين ماده اجراي حكم از طرف رئيس دادگاه به مدير يا دادورز (مأمور اجرا) ديگري محول ميشود و اگر در آن حوزه مدير يا مأمور ديگري نباشد اجراي حكم به وسيله مدير دفتر يا كارمند ديگر دادگاه يا حسب مورد مأموران شهرباني و ژاندارمري به عمل خواهد آمد.