ماده ۲۴ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۴ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان:''' هر کس بدون اجازه، ترجمه دیگری را به نام خود یا دیگری چاپ و پخش و نشر کند، به حبس تأدیبی از سه ماه تا یکسال محکوم خواهند شد.
'''ماده ۲۴ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان:''' هر کس بدون اجازه، ترجمه دیگری را به نام خود یا دیگری چاپ و [[پخش اثر|پخش]] و [[حق نشر|نشر]] کند، به حبس تأدیبی از سه ماه تا یک سال محکوم خواهند شد.


==مواد مرتبط==
==مواد مرتبط==
==مطالعات تطبیقی==
 
==فلسفه و مبانی نظری ماده==
* [[ماده 51 موافقتنامه تریپس]]
 
==نکات توضیحی تفسیری دکترین==
==نکات توضیحی تفسیری دکترین==
[[سرقت ادبی]] به معنای ارائه یک [[اثر]] به عنوان آفرینش اصیل یک شخص (دزد ادبی) است که در واقع آفرینش فکری شخص دیگری است (شخص [[پدیدآورنده]]). مفهوم [[سرقت ادبی]] فقط مربوط به شباهت های شکلی نمی شود؛ بلکه انتشار یک [[اثر]] که [[اقتباس]] از [[اثر]] شخص دیگری است و ارائه آن به جای [[اثر]] اصیل نیز [[سرقت ادبی]] است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد دوم) حقوق مالکیت ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5224552|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=میرحسینی|چاپ=2}}</ref>
==نکات توضیحی==
==نکات توضیحی==
چاپ و [[حق نشر|نشر]] و [[پخش اثر|پخش]] مذکور در [[ماده ۲۴ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸|این ماده]]، حصری اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری مالکیت ادبی و هنری در ایران و بررسی تطبیقی آن با آمریکا و قراردادهای بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4974984|صفحه=|نام۱=ساناز|نام خانوادگی۱=الستی|چاپ=2}}</ref>ولذا طبق اصل تفسیر مضیق قوانین جزایی<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مطالعه تطبیقی نقض حقوق پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری در نظام حقوقی ایران و انگلستان)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5029460|صفحه=|نام۱=اکرم|نام خانوادگی۱=سالارپورگل ختمی|چاپ=1}}</ref>، [[عرضه اثر|عرضه]] را شامل نمی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مطالعه تطبیقی نقض حقوق پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری در نظام حقوقی ایران و انگلستان)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5029384|صفحه=|نام۱=اکرم|نام خانوادگی۱=سالارپورگل ختمی|چاپ=1}}</ref> همچنین در [[ماده ۲۴ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸|این ماده]]، «هر کس» اعم از [[شخص حقیقی]] و [[شخص حقوقی|حقوقی]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری مالکیت ادبی و هنری در ایران و بررسی تطبیقی آن با آمریکا و قراردادهای بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4975036|صفحه=|نام۱=ساناز|نام خانوادگی۱=الستی|چاپ=2}}</ref>
==انتقادات==
==انتقادات==
==مصادیق و نمونه ها==
قانون گذار، مجازات انتشار ترجمه بدون اجازه مترجم را سبک تر از مجازات جرم انتشار [[تألیف|تالیف]] بدون اجازه دیگری دانسته و این در حالی است که هر دو ماحصل تلاش های فکری [[پدیدآورنده]] اند و دلیل قانون گذار از این تفاوت قائل شدن میان مجازات ها روشن نیست. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5077952|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref>
 
== مقالات مرتبط ==
 
* [[مبانی حمایت از مالکیت فکری با مطالعه موردی حق مولف]]
 
==منابع==
==منابع==
[[رده:مواد قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان]]
[[رده:نقض حقوق مولف]]
[[رده:آثار مورد حمایت قانون]]
[[رده:مجازات نقض اثر مولف]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۹

ماده ۲۴ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان: هر کس بدون اجازه، ترجمه دیگری را به نام خود یا دیگری چاپ و پخش و نشر کند، به حبس تأدیبی از سه ماه تا یک سال محکوم خواهند شد.

مواد مرتبط

نکات توضیحی تفسیری دکترین

سرقت ادبی به معنای ارائه یک اثر به عنوان آفرینش اصیل یک شخص (دزد ادبی) است که در واقع آفرینش فکری شخص دیگری است (شخص پدیدآورنده). مفهوم سرقت ادبی فقط مربوط به شباهت های شکلی نمی شود؛ بلکه انتشار یک اثر که اقتباس از اثر شخص دیگری است و ارائه آن به جای اثر اصیل نیز سرقت ادبی است. [۱]

نکات توضیحی

چاپ و نشر و پخش مذکور در این ماده، حصری اند.[۲]ولذا طبق اصل تفسیر مضیق قوانین جزایی[۳]، عرضه را شامل نمی شود.[۴] همچنین در این ماده، «هر کس» اعم از شخص حقیقی و حقوقی است.[۵]

انتقادات

قانون گذار، مجازات انتشار ترجمه بدون اجازه مترجم را سبک تر از مجازات جرم انتشار تالیف بدون اجازه دیگری دانسته و این در حالی است که هر دو ماحصل تلاش های فکری پدیدآورنده اند و دلیل قانون گذار از این تفاوت قائل شدن میان مجازات ها روشن نیست. [۶]

مقالات مرتبط

منابع

  1. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد دوم) حقوق مالکیت ادبی و هنری. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5224552
  2. ساناز الستی. حقوق کیفری مالکیت ادبی و هنری در ایران و بررسی تطبیقی آن با آمریکا و قراردادهای بین المللی. چاپ 2. میزان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4974984
  3. اکرم سالارپورگل ختمی. مطالعه تطبیقی نقض حقوق پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری در نظام حقوقی ایران و انگلستان). چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5029460
  4. اکرم سالارپورگل ختمی. مطالعه تطبیقی نقض حقوق پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری در نظام حقوقی ایران و انگلستان). چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5029384
  5. ساناز الستی. حقوق کیفری مالکیت ادبی و هنری در ایران و بررسی تطبیقی آن با آمریکا و قراردادهای بین المللی. چاپ 2. میزان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4975036
  6. حمید آیتی. حقوق آفرینش های ادبی و هنری. چاپ -. دادگستر، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5077952