اختیار دولت میزبان در تغییر قرارداد بلندمدت فروش نفت (ضمیمۀ قرارداد بالادستی): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (removed Category:مقالات منتشر شده در سال 1401; added Category:مقالات منتشر شده در سال 1400 using HotCat) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
[[رده:مقالات نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] | [[رده:مقالات نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] | ||
[[رده:مقالات شماره یکم نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] | [[رده:مقالات شماره یکم نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] | ||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال | [[رده:مقالات منتشر شده در سال 1400]] | ||
[[رده:پیمانکار]] | [[رده:پیمانکار]] | ||
[[رده:مقالات رضا طجرلو]] | [[رده:مقالات رضا طجرلو]] | ||
[[رده:مقالات محمد رضا افشاری]] | [[رده:مقالات محمد رضا افشاری]] | ||
[[رده:مقالات سید محمد طباطبائی نژاد]] | [[رده:مقالات سید محمد طباطبائی نژاد]] |
نسخهٔ ۲۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۵۴
اختیار دولت میزبان در تغییر قرارداد بلندمدت فروش نفت (ضمیمۀ قرارداد بالادستی)، مقاله ای از رضا طجرلو، محمدرضا افشاری، سید محمد طباطبائی نژاد است که دوره هفتم شماره اول(مرداد 1400) نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
مطابق با نظر قانون گذار،جبران سرمایه گذاری شرکت های نفتی در قراردادهای خدماتی (بیع متقابل و IPC)، مشروط به حصول تولید تجاری میدان و از محل فروش همان تولیدات یا عواید آن خواهد بود. در این راستا قراردادهای بلندمدت فروش نفت به صورت ضمیمه قرارداد بالادستی و برای بازپرداخت هزینه ها و حق الزحمه پیمانکار منعقد می شود. اجرای این قراردادها در طول زمان، تغییر شرایط در بازار داخلی و جهانی، اهمیت به سزای نفت در تامین انرژی و اثرات سیاسی و اقتصادی آن در منطقه و جهان،موجب شده است تا این قراردادها در معرض تغییر قرار گیرند . بنابر اهمیت موضوع، پس از تعیین ماهیت قراردادهای بلند مدت فروش نفت ضمیمه، بررسی اختیار دولت در تغییر آنها و آثار و تبعات این تغییر، از مباحث این تحقیق خواهد بود.در نهایت راه حلی مناسب برای حفظ حقوق سرمایه گذار خارجی ارائه می شود به نحوی که حقوق و انتظارات مشروع او، در عین رعایت حقوق و اختیارات فوق قراردادی دولت، حفظ و تامین شود.
کلید واژه
- پیمانکار
- تغییر در قرارداد
- دولت میزبان
- قرارداد های بلند مدت فروش نفت