رای وحدت رویه شماره 640 مورخ 1378/8/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور (قابل تجدیدنظر بودن قرار اناطه): تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور using HotCat) |
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور1378 using HotCat) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور1378]] |
نسخهٔ ۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۰
رای وحدت رویه شماره 640 مورخ 1378/8/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور( قابل تجدیدنظر بودن قرار اناطه ): از بند ب ماده 19 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب چنین مستفاد میشود که قرارهای مذکور در ماده یاد شده مربوط به امور حقوقی است نهکیفری ضمنا از نظر تنقیح مناط مستنبط از ماده 171 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1290 که قرار اناطه را جز قرارهای قابل شکایت دانسته و نیز با توجه به ماده 7 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب که صرفا احکام را قطعی اعلام نموده و اصل بر قابل اعتراض بودن قرارهایی است که اصدارآنها موجبات اضرار به حقوق اصحاب دعوی را فراهم میسازد و با توجه به این که معمولاً قرارهای قطعی در قانون ذکر میشود و چنین امری در ماده 13 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی وانقلاب در امور کیفری در خصوص قرار اناطه بیان نشده، به نظر اکثریت اعضای هیات عمومی دیوان عالی کشور رای شعبه هجدهم دادگاه تجدیدنظر استان تهران دایر بر قابل تجدیدنظر بودن قرار اناطه منطبق با موازین قانونی تشخیص میشود. این رای بر طبق ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده 19 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب
- ماده 171 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1290
- ماده 7 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب
- ماده 13 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری
- ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری